Winterfotojacht 2014

Ook in dit blogje heb ik weer een aantal opdrachten voor de Winterfotojacht 2014 gecombineerd.

Dat het maar niet wilde winteren, had als voordeel de soms prachtige schaduwen die het vroege voorjaarzonnetje toverde. Dit lijkt een enorme vogel, maar het is het silhouet van onze tuinkast  
En tijdens het speuren naar mijn lievelingskleur ontdekte ik deze schaduwen op de muur.
Het is maar gelukkig dat ik mijn cameraatje overal mee naar toe neem, want zo kon ik deze schakers in de bieb vastleggen voor de opdracht zwart-wit  
Niet helemaal zwart-wit, maar ik vind het toch wel goed passen bij de opdracht.

De opdracht bokeh bezorgde me bijkans hoofdpijn. Technisch heb ik het eerst eens goed bestudeerd. Ik maakte een hele opstelling, maar helaas, dat leverde geen bruikbare foto’s op. Eigenlijk wilde ik dit onderwerp laten schieten, maar toen zag onderstaande foto’s, die min of meer toevallig zijn ontstaan. Misschien past dat ook beter bij mijn stijl van fotograferen, ik hou niet zo van geposeerde foto’s.

Eigenlijk wilde ik de schaduw van de bamboe op het hout benadrukken, maar de focus kwam nu op dat kale takje. Bokeh per ongeluk dus.  
In Arboretum Trompenburg bloeide de toverhazelaar. Toverde die ook de bokeh-foto die hier zomaar ontstond?

Oude foto’s

We zijn nog lang niet klaar met het uitzoeken van onze oude foto’s. Het is dan ook een enorme klus. Het lukt ons niet om er elke dag wat aan te doen, maar zo langzamerhand komt er toch een beetje schot in.
Wel moeten we ons inhouden om niet telkens weer terug te gaan in de tijd. Al ontkom je er niet altijd aan. Toen ik deze foto van mezelf zag, voelde ik meteen weer het prikken van de bekleding van onze eetkamerstoelen. Ze waren al oud en soms stak er een veer een beetje door het trijp. Als ik er lang op zat, begon ik na enige tijd altijd te wiebelen. Tot grote ergernis van mijn moeder.
Achter mij staat een mand met boodschappen. Dat hielp me om de foto goed te dateren. Want die mand was het cadeau van mijn ouders aan mijn zus, die net in ondertrouw was gegaan. Er zaten allerlei nuttige dingen in, zoals meel, suiker, een set stofdoeken, boenwas, afwasmiddel en borstels voor het schuieren van de meubels. Dat hoorde bij een goede huisvrouw.  Krijgen bruidjes van nu ook nog zoiets?

Zwart-wit

Er was een tijd dat je niet eens kleurenfoto’s had. Alles was in zwart-wit en foto’s werden maar mondjesmaat gemaakt. Er zaten 8 of 12 foto’s op een rolletje. Daar sprong je zuinigjes mee om, want een afdruk was heel erg duur.
Ja, ja, en nu tante Els toch uit de oude doos vertelt, heeft ze meteen een mooie nostalgische foto van de straat waar ze geboren werd te voorschijn getoverd. Want hier, in de Van Lennepstraat in Rotterdam zag ik het levenslicht.
Van wanneer deze foto dateert, weet ik niet. Hij is misschien nog wel ouder dan ikzelf. Er staan nog zo weinig auto’s, maar wel een bakkerskar. In het gebouw links zat Van de Meer & Schoep, de bakker. Op zolder werden zakken meel opgeslagen. Soms zag de stoep er helemaal wit. De straat ziet er allang heel anders uit. Ach ja, tijden veranderen.

Deze foto kreeg ik deze week toegestuurd. Hoe toepasselijk, want het thema bij Stuureenfoto is ook al zwart-wit.