In een interview met Lulu Wang las ik dat één van de goede dingen van het communisme is dat vrouwen gelijk(waardig) zijn.
Volgens de Chinezen dragen vrouwen de helft van de hemel; de andere helft wordt door de mannen gedragen.
Dat is heel poëtisch voorgesteld. Maar de praktijk is toch anders. Ik zag in China vrouwen zich afbeulen op bouwwerken, sjouwen met zware lasten en hele lange arbeidsdagen maken.
Dit oude (?) vrouwtje moest kilometers lopen met een takkenlast op haar schouders. En de grote manden met porselein, die de marktkoopvrouw droeg, waren zelfs voor Leo te zwaar! Maar met een lachje schoof ze de lat op haar schouders en dribbelde weg. Ons verbaasd achterlatend.