Och nee, op één been kun je niet lopen. Dat is zo’n armetierig idee.
Nu eens niet gebracht door Jasperina de Jong, maar door Ellen Evers:
Tag Archives: you tube
Zarah Leander
Net terug uit Berlijn en nog niet aan bloggen toegekomen. Vandaag dus maar een filmpje van Zarah Leander:
Deel dit op:
Zwei kleine Italiener
Jeugdsentiment van de bovenste plank: Conny Froboess met “zwei kleine Italiener”
Deel dit op:
Jeugdsentiment
Vorige week las ik hier een stukje over een draagbare cassetterecorder. Leo en ik hadden wel niet dezelfde, maar een Nordmende. En we namen hem mee op reis, naar Griekenland. Met natuurlijk de nodige bandjes. Nou ja, ik denk een stuks of drie hooguit, want meer hadden we er niet. En heel die reis, ruim 8000 kilometers, draaide dat ding en zongen wij mee. Zoals deze bijvoorbeeld:
Deel dit op:
Elisabeth
Opeens kwam dit liedje in mijn herinnering, tijdens een wandeling. Waarom? Geen idee! Ik ken eigenlijk alleen de Nederlandse versie, maar die heb ik op internet niet kunnen achterhalen. Daarom dus maar deze, het filmpje is ook wel grappig:
Deel dit op:
Rode rozen
Hier worden nogregelmatig vinylplaten gedraaid en dit nummer van Hildergard Knef heb ik altijd prachtig gevonden en het blijft boeien:
Deel dit op:
Vroeger kon je lachen….
Nou ja, da’s een beetje overdreven. Ik lach nog heel vaak, je moet alleen overal wel de humor er van inzien.
Maar het is ook de titel van een boek van Simon Carmiggelt. Eén van de vele die hier in de boekenkast achter me staan. Kleine korte stukjes, die dagelijks in de krant verschenen en en die wij gretig lazen. Nog steeds vind ik ze zeer to the point en lezenswaardig.
Dit is de man die ze schreef:
Deel dit op:
Watersnoodramp 1953
In februari 1953 lag ik in het Zeehospitium in Katwijk. Dat het zo stormde hadden mijn ouders wel gehoord en gezien, maar over de watersnood hadden ze nog niets vernomen omdat ze geen radio luisterden omdat mijn opa die vrijdag was overleden. Maar toen mijn zus het hen vertelde, wilden ze wel meteen naar mij toe. Wat zouden ze daar aantreffen, hoe zou het met mij zijn? Ikzelf kan me van die dagen niet veel herinneren, maar moet verteld hebben dat we reuze pret hadden omdat het zo spookte die nacht. Kinderen zien alles toch vanuit een ander perspectief. Maar later kon ik me de angst van mijn ouders wel voorstellen.
Hoe erg het allemaal was, kun je hier in dit filmpje zien: (met dank aan Beeld en Geluid)
Deel dit op:
Walsje
Zoekend op You Tube stuitte ik op dit filmpje.
Ik kende het niet, maar vond het wel heel grappig. In ieder geval goed voor een glimlach, of niet soms?
Deel dit op:
Met de muziek mee
Lange tijd heeft dit liedje geklonken als ik de computer opstartte. Het was in de tijd dat één van de kinderen besloot dat de studie niets was en het helemaal in de muziek wilde zoeken. Daar is hij inmiddels op terug gekomen, maar ik blijf dit een topnummer vinden:
