Afgelopen zondag waren we bij het concert van The Analogues, mijn cadeau voor Leo’s verjaardag. Ze speelden het hele album Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band en nog veel meer Beatles-nummers.
De zaal was voor het overgrote deel gevuld met “jongere ouderen”, die weer even terug gingen naar hun schooltijd, Toppop en lange haren. En nog steeds genoten van die heerlijke muziek.
Klik op de foto om een indruk van het optreden van The Analogues te krijgen. En reserveer een ticket als je de kans krijgt!
Het is bijna Kerst, dus worden we weer om de oren geslagen met allerlei heerlijke, buitenissige recepten, die we beslist eens moeten maken. Toch ga ik voor eenvoud. Ik denk dat ik het recept van deze chef eens als basis neem. Met een eigen twist, natuurlijk. Beetje van dit en beetje van dat.
Zo moeilijk zal het toch niet zijn?
Wie het geduld heeft het filmpje af te kijken, kan vast lachen om alle humbug 😉 😉 😉
Zo maar even een stukje wandelen geeft soms van verrassende ontmoetingen. Meestal is de wei leeg, maar toen was ie vol met koeien.
Ach, wat kun je er over vertellen? Nou ja, klik op de foto, dan weet je het….
Afgelopen week naar Den Haag om de tentoonstelling over Fiep Westendorp te zien in Museum Meermanno. Ik ben altijd al een bewonderaar van Fiep geweest. Zulke leuke figuurtjes, speels en heel herkenbaar. Jip en Janneke, Pim en Pom, Pluk van de Petteflet en Otje, de Stampertjes, je ziet het meteen, dat moet wel van Fiep zijn.
Maar in haar ruim 60-jarige carrière illustreerde ze niet alleen kinderboeken. Op de tentoonstelling kon je heel veel reclame-tekeningen en tientallen boekomslagen zien, die zij gemaakt had. En er hing een ontwerp voor de kinderkamer van het ss Nieuw Amsterdam. En of het nou ging om een gezellig romannetje of een ernstig rapport, de tekening was altijd vol humor. Geen dijenkletsers maar prikkelende typetjes. Mannen met een grappig snorretje, zodat zijn ernstige gezicht net iets opfriste. Keurige dames met hoedjes die net ietsiepietsie frivoler stonden. Haastig moeders met kinderen onder hun arm, dansende echtparen en kunstkenners met een geknikte rug. We hebben genoten van al die leuke tekeningen. Ook keken we naar een uitzending van Close-up over Fiep. Ik hoopte dat ik hem op internet terug kon vinden, maar helaas. Maar goed, je kunt natuurlijk altijd nog naar Den Haag gaan en hem daar bekijken. De tentoonstelling is er nog tot 23 oktober.
(alle foto’s zijn door mijzelf gemaakt op de tentoonstelling)
Ik struin graag rond op internet en zo nu en dan stuit ik op een ongelofelijk leuk item. Zoals dit filmpje, van die bekende verzekeringsmaatschappij. Misschien hebben jullie hem al eens gezien, maar het blijft leuk:
Dankzij De Sandwich vond ik de link naar dit stukje omroepgeschiedenis. Technisch niet meer helemaal perfect, maar wat heb ik heerlijk liggen kijken naar dit stuk Nederlands cabaret. Het duurt meer dan 40 minuten, maar het eerste nummer alleen al is de moeite waard!
Drie weken geleden liepen we er nog, schoonzus en zwager, Leo en ik. In Keulen, op het plein voor het Hauptbahnhof. Ik moet er niet aan denken dat we daar op oudejaarsavond hadden gelopen. Niet dat ik daar behoefte aan zou hebben gehad, maar dat het niet zou kunnen, ergert me mateloos.
Die honderden mannen, die vrouwen betasten en daarna beroofden. Walgelijk. Het interesseert het me eigenlijk geen lor van welke origine ze waren. Ze moeten zich gewoon gedragen, punt uit!!!
Wat ik ook ergerlijk vond, was dat het nieuws pas dagen later naar buiten kwam. Wie schoof dat een beetje onder pet? En dan als klap op de vuurpijl die werkelijk schokkende reactie van de Keulse burgemeester.
Toen ik dit filmpje zag, viel ik bijna van mijn stokje. Hoe haalt het mens het in haar hoofd om de vrouwen aan te raden zich aan “regels” te houden? Die mannen moeten hun handen thuis houden. En als die mannen dat niet kunnen, moeten ze gewoon thuis blijven. Het kan toch niet zo zijn dat de ene helft van de mensheid vogelvrij verklaard wordt en de andere helft maar kan doen wat ze wil.