Hij piepte zo hard, dat we eerst dachten dat hij in huis zat. Maar nee, hij hipte rond tussen de geraniums in de bloembak. Keek eens schichtig naar binnen en bleef maar piepen. Een nog jonge merel, zo een die vliegen nog veel te eng vond en zich nu maar een beetje dicht bij de grond ophield. Toen ik wat later weg wilde gaan, zat hij op de tuinstoel. Moeder merel riep van verre, maar liet zich niet zien.

Later zat hij dan toch in de boom en kreeg hij zowaar van moeder een lekkere vette worm. En toen vloog ie dan toch nog gewoon naar de top van het dak. Het zal hopelijk nog wel goed komen met hem.