Als kind had ik niet zulke mooie schaatsen. Ik leerde wat krabbelen op Friese doorlopers. Geen echt groot succes. En nogal beschermd opgevoed, moest ik altijd wachten tot er iemand mee ging, alleen was te gevaarlijk. Hoe anders moet dat in de jeugd van mijn schoonmoeder zijn geweest. Haar van oorsprong Friese vader vond dat school wel kon wachten als het ijs dik genoeg was om op te kunnen schaatsen. Dan mocht ze spijbelen en werd er op sloten en singels gereden. Schoonmama hoopte dan ook dat haar kleinzonen enthousiaste schaatsers zouden worden. Schaatsen deden ze wel, maar echt fanatiek waren ze niet. Toch heb ik fijne herinneringen aan winters met ijs en sneeuw. Kinderen die moe en koud, maar opgewonden vertellend, van het ijs terug kwamen. Het gaf me het gevoel van dit schilderij, echt Hollands.
En natuurlijk is deze week het thema bij Stuureenfoto ook “schaatsen”. Neem een kijkje en doe mee als je wilt.

Bron: Google foto’s