Gezien in Amsterdam, op de ruit van een winkel in de Haarlemmerstraat:
Wat kippen, mussen en mieren,
varkens, vlinders en andere dieren
natuurlijk allemaal al lang weten:
niets is zo lekker
als buiten eten.
Tag Archives: winkel
Knoopjes
Als je zelf naait, heb je natuurlijk wel eens een knoopje nodig. Dat kan soms best een hele zoektocht zijn, omdat je nou die éne kleur, dat juiste formaat of een speciale vorm wilt hebben. Als je het helemaal niet meer weet, kun je waarschijnlijk hier wel terecht. Een waar Walhalla voor knoopfanaten. Muren vol, netjes gerangschikt naar kleur, materiaal en formaat.
De eigenaresse maakt van al die knoopjes ook eigen creaties, van wanddecoraties tot lampenkappen. Alleen daarom is het winkeltje een bezoek meer dan waard!
Deel dit op:
Winkelsluiting of juist niet?
| Er is nogal wat commotie over de winkels in Alexandrium. Vroeger waren de winkels op zondag gesloten, behalve op de eerste zondag van de maand. Nu is het gebied tot “toeristisch gebied” verklaard en zijn de winkels alle dagen open. Dat heet vooruitgang. Je kunt nu dus je geld altijd kwijt in dit koopparadijs. Maar ja, in het centrum van Rotterdam zijn ook veel winkels op zondag open en daarmee vervals je wel een beetje de concurrentie. |
 Winkelcentrum Alexandrium, Rotterdam |
Dertien winkeliers hebben bezwaar tegen de zondagsopenstelling. Op grond van allerlei redenen.Dat is hun eigen keus
Helaas, zo werkt dat niet. In het huurcontract staat dat ze open moeten zijn, op straffe van een fikse boete.
Ik vind het idioot. Wie bepaalt wat je wel en niet moet? Wie zijn zaak zondags dicht wil laten -vanwege het geloof of gewoon om lekker een fikse wandeling met de hond te maken- moet dat toch zeker zelf weten.
De dertien winkeliers hebben een kort geding aangespannen. Wanneer zij dat winnen, moeten alle winkels weer op zondag dicht.
Bah, wat een gedoe. Laat iedereen toch zijn vrijheid.
Deel dit op:
Herinneringen: schoenen
Al vier keer was ik er langs gelopen, van huis naar school en weer terug. Ik had er zelfs een tram voor laten lopen, omdat ik toch nog even wilde kijken. En ze stonden er nog steeds. Bronsgroene schoenen, met een spits neusje en kittige queeniehakjes. Niet te hoog, niet te breed, zacht glanzend leer. Helemaal volgens de laatste mode. En de prijs, nou ja, dat was niet niks, maar toch ook weer niet zo schreeuwend duur, dacht ik.
Helemaal in de gloria kwam ik thuis. “Mam, ik heb zulke leuke schoenen gezien.”
Moeder leek niet in de stemming voor nieuwe schoenen. Maar ja, dat kon mijn voorpret niet drukken. Ik vertelde wel drie keer achter elkaar dat die mooie schoenen bij winkel X …. Ja,ja, dat wist ze nou wel. Trouwens, daar kopen, dat ging sowieso niet door. Daar moest je betalen. Ja gut, logisch toch? Nee, we gaan naar winkel Z. Daar hadden we wel vaker schoenen gekocht, maar die had lang niet zulke leuke. Waarom nou? Nou daarom. Maar zo gemakkelijk liet ik me niet met een kluitje in het riet sturen.
