De afgelopen maanden waren een paar keer in de Achterhoek en Twente. Prachtig landschap, waar we met veel plezier hebben rondgetoerd en gewandeld en ik ook diverse keren over blogde.

Maar waar we ook diverse malen stuitten, waren op grote borden of spandoeken met protesten. Tegen de komst van enorme windmolens. Molens van meer dan 230 meter hoog, die het landschap beslist niet zullen verfraaien. Om nog maar te zwijgen over de schade aan vogels en de menselijke leefomgeving. Want stel je eens voor, zulke joekels die vrijwel constant staan te draaien….

Het doet me pijn om te zien dat wij mensen telkens weer de aarde op een of andere manier geweld aan doen. Ik snap natuurlijk heus wel dat we, met onze manier van leven, steeds meer energie nodig hebben.

Maar als ik lees dat die grote wieken niet te recyclen zijn en dus maar begraven worden. Probleem nu even weg, straks -de generaties na ons- moeten ze het maar zien op te lossen.

Kunnen we daar nou geen betere manier voor bedenken?