Ik kom regelmatig in Amsterdam, alleen, met vriendinnen of met mijn echtgenoot. En telkens kom ik dan weer in een ander gedeelte van die stad. Toen ik vorige maand met Leo in Amsterdam was, had ik het boek De wensdagen nog niet gelezen. Maar we liepen over de Lijnbaansgracht en gingen door wat straten die juist in dat boek zo vaak genoemd werden. Ontdekten een hofje en we maakten foto’s natuurlijk. Eigenlijk niks spectaculairs, maar gewoon een mooie dag!
 |
Vandaag was ik naar het Boekenfestijn in de Ahoyhallen. Een jaarlijks terugkerend gebeuren dat wij niet willen missen. Slenteren langs meterslange tafels met allerhande boeken over allerhande onderwerpen, even lange tafels met hobbyspullen en andere dingen, waarvan we niet wisten dat we het misschien ooit zouden kunnen gebruiken. Maar ik heb me ingehouden en kwam met niet al te veel thuis. |
Wel met het boek “En we gaan nog niet naar huis – 100 jaar Nederlanders op vakantie”, waaruit deze foto is. Op je paasbest zittend in het gras, naast de auto, met koffie en koek. Bermtoerisme heette dat.
Wij hadden thuis geen auto, maar een oom en tante wel. En die vonden dat het summum van een dagje uit. Dus vroegen ze soms mij en mijn ouders mee. Moeder zei graag ja, die vond het heerlijk, maar mijn vader had er een gruwelijke hekel aan. Hoe ik er over dacht, weet ik niet meer. Maar nu zou ik er voor bedanken. Bah, de hele dag met je neus tussen de uitlaatgassen.
