Wandelen

Om de botontkalking te beperken, kreeg ik het advies om regelmatig (eigenlijk dagelijks) minstens een halfuur stevig te wandelen. Mensen met een hond zullen hun schouders ophalen en zeggen dat ze dat sowieso altijd al doen. Maar wij hebben geen hond en de auto staat klaar voor de deur …..
Maar goed, je neemt zo’n advies ter harte en dus lopen we tegenwoordig iedere dag. Een rondje wijk, een rondje Rotte, op zondag lekker door het Kralingse Bos of rondom de Kralingse Plas.

Of we lopen functioneel,  naar de supermarkt, het winkelcentrum. Met een klein rugzakje, voor de boodschappen. Dan besparen we niet alleen op benzine, maar ook op de boodschappen. Want in een impuls iets meenemen, betekent een flink eind sjouwen. Wat zijn we toch goed bezig 😉

Mist

Vandaag leek de mist maar niet op te trekken. Ik moest naar de verjaardag van een vriendin. Die woont weliswaar niet zo ver, maar ik ontkom niet aan een stuk snelweg. En als ik ergens een hekel aan heb, dan is het rijden op de snelweg in de mist. Maar gelukkig, alles verliep goed.

Toch ook nog een stuk gewandeld. En gek, hoewel ik een beetje bedrukt op weg ging, werd ik allengs vrolijker. Ik liep alleen, en dan voer ik het tempo flink op. Al onverstaanbaar neuriënd, want dat doe ik meestal, struinde ik diverse mensen langs. Die zullen wel gedacht hebben dat ik erge haast had. Nee hoor, ik liep gewoon mezelf achterna. Bij de supermarkt wat boodschappen gedaan (bijna te veel om mee te nemen). En eenmaal thuis lekker aan de thee.

Zo werd het toch een dag met een zilveren randje, ondanks alle mist buiten.

Aken

Afgelopen weekend hebben we gewandeld in Aken. Niet zomaar op de bonnefooi, maar met een zeer bevlogen gids:  Paul de Wit. Hij organiseert voor kleine groepen rondleidingen door Luik en Aken en door het mooie Limburgs landschap. En dat niet alleen, kijk maar op zijn website.

We begonnen om half tien en eindigden de wandeling om zes uur. Maar de dag was omgevlogen, niet alleen door wat we allemaal gezien hebben, maar ook door Paul’s verhalen, die met een flinke scheut humor werden opgedist. En… niet te vergeten de rustpauzes in gezellige cafeetjes en Kneipen

Zo begonnen we de wandeling met een behoorlijke klim naar een oude watertoren, waar nu een draaiend restaurant in is gevestigd. Daarna door een heerlijk herfstig park naar het centrum van de stad, naar de Dom en het Rathaus. Beide gebouwen onlosmakelijk verbonden met Karel de Grote. Door straten en steegjes met prachtige huizen in Jugendstil en langs beeldengroepen met een verhaal. Maar soms sta je ook ineens bij een gebouw dat nergens bij lijkt te passen.

En tussendoor even uitblazen bij een kopje koffie met een broodje of een koel biertje. In het laatste kroegje werden wij ook nog verrast door een dame die met een stem als een klok liedjes van Zara Leander zong.

De gezamenlijke maaltijd in een restaurant in de studentenwijk was een mooie afsluiting van een heerlijke dag!