Het restaurant had maar een piepklein terrasje. Met zo’n 8 mensen was het al te vol.

Maar aan de overkant van de straat was nog plek zat. Lekker onder de bomen van een park, vogeltjes die fladderden en zongen. Dus was de oplossing snel gevonden.

Alleen, de bediening moest telkens met volle bladen oversteken. En de weg werd redelijk druk gebruikt, niet alleen door auto’s maar ook door fietsers.

Vandaar dit bordje aan de rand van het fietspad.

Zodat de koffie, drankjes en de broodjes veilig over zouden komen. De obers natuurlijk ook!