Opvallen

Bron: Instagram / VWSyria

Toen ik Leo deze foto van Instagram liet zien, vond het het in eerste instantie wel leuk. Maar bij nader inzien wil hij dit soort Crocs toch niet hebben.

En nou had ik toch een ideetje, het wordt binnenkort vaderdag, dus….!

Maar nee, ik weet heel zeker dat hij deze schoenen niet zal gaan dragen. Veel te opvallend, dat past helemaal niet bij hem.

Je kunt ze natuurlijk alleen in de tuin dragen, want daar zijn Crocs ideaal voor. In een wat gedekter kleurtje, een wat simpeler ontwerp zou het misschien een optie zijn. Maar deze, nee toch maar niet 😉

Old memories

mei-1 Voor Leo’s verjaardag gaf ik hem een bon voor een dagje toeren. Niet zomaar in een auto, maar in een oude VW Kever, de auto die hij had toen we elkaar leerden kennen. En waarmee we vele duizenden kilometers hebben gereden, zoals van Rotterdam tot aan Pylos, op het puntje van de Peleponnesos.

We besloten onze toer in de lente te maken en vorige week was het dus zover.
De ontvangst bij Vintage Road Trips in Amersfoort was prima. De Kever stond al klaar, inclusief picknickmand.

In één dag heen en terug naar Griekenland is iets te veel gevraagd, maar een tochtje door de Flevopolder kan natuurlijk wel.

Dat het regende en heel koud was, vonden we niet zo erg. We zaten comfortabel en droog en konden genieten van het rijden in een auto die bijna 50 jaar oud was. De stoelen waren comfortabel, alle knoppen werkten en al kreeg Leo gespierde armen van het sturen zonder stuurbekrachtiging, we hadden een topdag!

We kunnen zo’n dagje naar Memory Lane echt aanbevelen. En wie liever een oude DeuxChevaux of een vintage Porsche rijdt, die zijn ook te huur.

Auto

Vandaag hoorde ik op de radio verhalen over “je eerste auto”. Dat was voor mij eigenlijk onze Kever. Die was weliswaar van Leo, maar werd voor mij ook al snel heel vertrouwd en eigen. Want we kenden elkaar nog maar drie maanden, toen we besloten om met de auto naar Griekenland te gaan.

Vier weken samen op sjouw. Wat een heerlijkheid. De achterbank eruit, zodat we plenty ruimte hadden voor onze bagage. Voorin onder het dashboard een net, dat al gauw vol lag met shag en vloei van Leo, het boekje met de route, snoep, etenswaren.

En niet te vergeten, onze draagbare cassette-recorder. Destijds (in 1972) een wonder van technisch vernuft. We hadden bandjes met leuke nummers gemaakt, maar gebruikten de recorder ook om de geluiden van onze reis vast te leggen.

Ons Kevertje had nog bijna niets van de luxe die we nu zo vanzelfsprekend (en bijna onmisbaar) vinden. Geen airco, geen stuurbekrachtiging of parkeersensoren. Maar wat was het een leuk wagentje!

Helaas hebben we geen goeie foto’s meer, maar dan helpt internet!

Het Kevertje had nog bijna niets van de luxe die we nu zo vanzelfsprekend (en bijna onmisbaar) vinden. Geen airco, geen stuur-bekrachtiging of parkeer-sensoren. Maar wat was het een leuk wagentje!

Helaas hebben we geen goeie foto’s meer, maar dan helpt internet!