Dodenherdenking

Gedicht van Paul Niemöller, op een muur in het Bevrijdingsmuseum in Groesbeek.

Eerst kwamen ze voor de Joden
en ik zei niets
want ik was geen Jood

Toen kwamen ze voor de communisten
en ik zei niets
want ik was geen communist

Toen kwamen ze voor de vakbondslieden
en ik zei niets
want ik was geen vakbondslid

toen kwamen ze voor mij
en was er niemand meer over
die iets kon zeggen

Vredespaleis

diversen-04 Tijdens een wandeling op 1e Paasdag kwamen we langs het Vredespaleis. Dat is te bezoeken, maar daar moet je wel kaartjes voor bestellen. Dat gaan we dus een andere keer doen. Maar ondertussen kon ik gelukkig wel een vredesboodschap aan de wensboom ophangen. Niet dat er erg veel resultaat te verwachten is, maar ergens hoop ik dat er een tijd komen zal dat er voor alle mensen op deze wereld vrede zal heersen.
diversen-02 Voor het paleis staat “VREDE” in heel veel talen gegraveerd. Soms herkenbaar, soms meer koeterwaals. En sommige woorden lijken eigenlijk meer op een scheldwoord. Maar ja, er zijn dus mensen die vriendelijk glimlachen als je hun “Kuthula” toewenst 😉

 

Vrolijk Kerstfeest

Eéns per jaar mag het platenkoffertje naar beneden,
en komt deze platenhoes er uit.
Want dan is het tijd voor kerstmuziek.
De kinderen vonden de Kerststal zo leuk.
Ze keken er naar op hun knietjes en wisten telkens weer andere dingen te ontdekken.
Nu staat hij weer in de kamer, een beetje beschadigd en op veel plaatsen geplakt.
Maar voor mij hoort hij bij Kerst.
Ik wens jullie allemaal een Kerstmis toe met veel gezelligheid,
familie en vrienden, warmte en vooral
vrede!

12-kerststal

Wapenstilstandsdag

Dit jaar is het 100 jaar geleden dat de 1e wereldoorlog begon. Een bittere strijd, waarbij miljoenen jonge mensen het leven lieten. Onder omstandigheden die mensonterend en verschrikkelijk waren. Zoveel jonge levens in de knop gebroken, zoveel verdriet, zoveel tranen, zoveel pijn.

Vier jaar later werd een wapenstilstandsovereenkomst getekend, juist op deze dag.
John McGrae schreef een prachtig gedicht over deze strijd. Het is vaak vertaald, maar deze vertaling van Bert Deben vind ik het allermooist.

In Flanders Fields
In Flanders fields the poppies blow
Between the crosses, row on row,
That mark our place; and in the sky
The larks, still bravely singing, fly
Scarce heard amid the guns below.
We are the Dead. Short days ago
We lived, felt dawn, saw sunset glow,
Loved, and were loved, and now we lie
In Flanders fields.
Take up our quarrel with the foe:
To you from failing hands we throw
The torch; be yours to hold it high.
If ye break faith with us who die
We shall not sleep, though poppies grow
In Flanders fields.
John McCrae|
Western Front, Flanders (nearby Ypres)
2/3 may 1915.
In Vlaamse Velden
Klaprozen bloeien in Vlaamse klei
Tussen duizenden kruisen, rij aan rij,
Die onze ligging hier duiden; en in de lucht
Zingen moedige leeuweriken, die tijdens hun vlucht
Nauwelijks hoorbaar zijn, door het geschut hier beneden.  
Wij zijn Dood.  Enkele dagen geleden
Leefden wij nog, voelden wij dag en dauw en smeedden
Wij plannen met wie wij beminden, maar nu rusten wij stug
In Vlaamse velden.  
Zet onze strijd met de vijand voort:
Falende handen reiken aan jullie de toorts;
Aan jullie de taak deze hoog te houden.
Vervul onze hoop, opdat wij eindelijk zouden
Gemoedsrust vinden, tussen klaprozen, ongestoord
In Vlaamse velden. 
Vertaling:  © bert deben, mei 2014.

 

Voor de gevallenen

Vandaag, 4 mei, herdenken we.
Ik ben van 1948, van ná de oorlog, zeg ik heel vaak. Ik wil dat ook zo houden, want met oorlog zijn we nog nooit iets opgeschoten.
Voor alle mensen, die stierven in welke oorlog dan ook, dit prachtige lied van Charles Aznavour. (klik op de foto voor het filmpje)

 

 

 

 

 

Vrede

Het is een dag als alle andere. De TV geeft nieuws over oorlog in Syrië, aanslagen, ruzie. Ministers met ernstige koppen uiten spierballentaal.
Een kind gilt, omdat het bang is voor de bommen. Ouders vrezen voor het leven van hun zoon of dochter. Gewoon een dag als alle andere.

Toch is het vandaag

 

Oorlog of vrede

Vandaag is het de Dag van de Vrede. Naar mijn mening zou elke dag en voor iedereen een vredesdag moeten zijn. In 1990 brak de Golfoorlog uit. Ik voel nog de paniek en de angst om wat er komen zou. Gelukkig viel het mee, nou ja… natuurlijk niet voor al die mensen die dierbaren verloren. Aan welke zijde ze ook stonden. Ach als iedereen zou weigeren te vechten….