Ingepakt

Den Haag en Rotterdam, twee steden op maar een korte afstand van elkaar. Maar wat een verschillen.

Rotterdam recht voor z’n raap, een beetje ongepolijst. Doe maar gewoon…..

Den haag een beetje chique, wat afstandelijk en met heel veel decorum.

Waaraan je dat kunt zien? Nou…, bijvoorbeeld aan dit. Een statig gebouw, tot in de puntjes verzorgd. Een hotel, in de kersttijd versierd. Niet met een overdaad aan lichtjes, maar met prachtige strikken. Een tikkeltje bescheiden, als het niet voor elk raam een strik was.

In Rotterdam zou ik me geen gebouw als dit zo kunnen voorstellen. Daar zouden de lichten je van verre toeknipperen en de toon een beetje “over the top” zijn.

Zo’n dichtbij en toch zo anders. Maar daarom juist ook zo leuk om zo nu en dan beide steden te bezoeken.

Kerstversiering

kerstversiering Kerst vind ik zelf, al hoewel we helemaal niet religieus zijn, vooral een feest van bezinning. Ik voel me altijd al gezegend, maar in deze tijd van het jaar raakt het me meer. En dit zo vreemd begonnen jaar treft het me in het bijzonder.
Er wordt hier sowieso matig versierd. Een eigengemaakt kerststuk op tafel, extra kaarsjes, de kerstkaarten opgehangen, dat is het wel zo’n beetje.

Oh nee…., ik vergeet de kerstmannen. Die liggen altijd bovenop de kerstspullen en krijgen een plaatsje. Ze zijn al oud, een beetje sleets. Maar er hangen heel dierbare herinneringen aan.
En soms komt er zelfs nog wel eens wat nieuws bij. Zoals dit beeldje, gevonden op de fancyfair van de kerk in Ommoord. Zoet, super kitsch en daardoor bijna mooi. Ach, voor € 1,50 mocht het wel mee.

Bewaren

Plastic

Mei-blogfoto- 03 Het lijkt echt, maar het is plastic. Je ziet het steeds meer. Ja, ik begrijp het wel, het is reuze makkelijk, want deze plantjes hoeven geen water, ze verdorren niet en ze zijn goedkoop. Maar ik vind het zulke nep. Dan liever een café-terras zonder deze plastic opsmuk.

 

Kerstman

Wij maken al jaren niet meer zo´n heisa van de kerstversieringen. Meestal versier ik alleen de trappaal. Twee lange guirlandes gaan er om. Het is altijd weer een gedoe om die stijve takken een beetje natuurlijk te draperen. De guirlandes waren dit jaar aan vervanging toe en kwamen met lichtjes en al uit de winkel.
Leo haalde de kerstdoos van zolder. En dan is er meteen weer die sfeer van nostalgie. Want de kerstversiering is gewoon nog een beetje ouderwets. Soms wil ik er wel eens een nieuwigheidje in hangen. Maar altijd moet er plaats zijn voor deze kerstman en zijn broer. Eigenlijk zijn ze van de kinderen. Ze zijn bijna even oud als zij en destijds meegebracht door schoonmama.
Er mag dan in de loop van de tijd veel verloren/weggegeven/weggegooid zijn, deze mannetjes moeten er elk jaar weer bij zijn. Anders is het geen gezellige Kerst!