Dakconstructie

Ja, en dan ga ik nog weer een keer terug naar Zutphen. Want ik heb nog niet alles laten zien van wat me daar opviel.

Na het bezoek aan het stadhuis konden we ook een blik werpen in de raadszaal. Die ligt tegenover het stadhuis en dateert van van (geloof ik) 1448. Het was oorspronkelijk een vleeshal, want vlees mocht niet in de openlucht verkocht worden. Ja, toen al wist men van reinheid en gezondheid.

Maar na verloop van tijd veranderde de bestemming van deze zaal. In de 20e eeuw had men -in de wijsheid van toen- “verbeteringen” aangebracht, onder andere in de vorm van een recht en duidelijk kunststoffen systeemplafond….! Gelukkig is dat er inmiddels uitgesloopt en kwam dit fraaie spantenwerk aan het licht.

Wie goed kijkt, ziet dat zo’n dak eigenlijk een omgekeerd scheepsmodel is. Niet verwonderlijk, want de bouwers maakten ook schepen.

We waren blij dat we dit ook nog konden bekijken. Zo iets moois, zonder computers of digitale tekeningen maken, dat is vakwerk. En dat moet bewaard blijven, vind ik.

Mens …..

De verbouwing bij de buren duurt al weken. De beneden verdieping is helemaal leeg en bouwvakkers lopen in uit. Overal liggen draden of staat gereedschap en dagelijks klinkt het geluid van boren of ander elektrisch materieel.
In de tuin kan ook al niet meer geschommeld worden en papa en mama raken zo langzamerhand een beetje over hun toeren.
Maar onze buurmeisjes laten zich niet van de wijs brengen. Ze zoeken hun heil ergens anders, waar ze niemand in de weg zitten.
Bijvoorbeeld op de grote oranje container, die voor het huis staat, volgestouwd met huisraad.
En daar speelden ze zaterdagmiddag een heel toepasselijk spelletje: Mens erger je niet.