De bladeren in je tuin hebben ook een belangrijke medische rol: “Ze zijn letterlijk van levensbelang” | Tuin | hln.be

Deze week las ik over hoe belangrijk het is om in de herfst je tuin niet al te netjes te maken.

Je terras en het tuinpad schoonvegen is geen bezwaar, maar daarna zou je de blaadjes in de aarde moeten vegen of blazen. Daar kunnen ze dan verteren en compost worden.

Nee, dat is niet slecht of vies. Het zorgt voor meer diversiteit in de grond.

Maar dat is het niet alleen, het afgevallen blad vormt zo een laagje dat de grond beschermt, voedsel is voor insecten en wormen en er kunnen ook nog allerlei schimmels in groeien.

En juist die schimmels zijn weer van belang voor het ontwikkelen van nieuwe medicijnen.

De antibiotica van nu werkt niet meer optimaal, omdat veel ziektekiemen er resistent voor zijn geworden. Dus moeten er nieuwe medicijnen worden ontwikkeld en die schimmels kunnen daar voor zorgen. Dus niet te snel en niet te schoon is het devies…!

Mieren

Niet alleen Romke van der Kaa schreef laatst iets over mieren. Ook op andere sites en op Facebook en Instagram zag ik hierover gepost.

Mieren zijn nuttige dieren, met een zeer gestructureerde maatschappij. Ze ruimen insecten en organisch afval op. Maar willen we ze in huis? Nee, liever niet. Want ze kruipen overal in. En een stukje cake met mieren of een suikerpot zwart van die kruipertjes vinden we maar niks. Maar buiten, in de tuin, hebben we er toch relatief weinig last van.

Een paar jaar geleden marcheerde een colonne mieren ook door ons huis. En omdat we geen gif gebruiken wilden, probeerden we een alternatief bestrijdingsmiddel. Kaneel scheen een prima mieren verjager te zijn. Maar overal in huis strepen bruin poeder was het toch ook niet 😉 😉

Bron: Google foto’s

Leo bracht toen een paar stukken kaneelzeep mee en die legde ik in de keuken en op andere strategische plekken.

En ja, dat hielp! Of de mieren nou die geur l niet lekker vinden of er door van de wijs gebracht worden…?

In ieder geval hebben we ze al jaren lang niet meer gezien.

Ja, wel in de tuin, maar daar mogen ze wat ons aangaat gewoon hun gang gaan.

Kleur

Zo langzamerhand wordt alles in de tuin minder mooi. De bladeren verwelken, al verkleuren sommige struiken wel prachtig. Alles lijkt op zijn laatste benen te lopen.

Maar kijk, er zijn altijd langzame starters. Dit zijn de bloemen van de Kirengeshoma palmata, ook bekend als de Japanse wasbloem.

Een wat bescheiden schaduwplant, met mooi gevormde groene bladeren. Tot eind augustus, dan verschijnen er ineens knoppen aan het eind van de takken. En dan gaat het snel. Nu is hij op z’n hoogtepunt, met heldergele bloemen. Hij staat bij ons al lange jaren goed in het zicht.

Nog even een uitspatting van kleur, voor alles verwelkt en echt verdwijnt. Tot volgend jaar, dan verraden de groene punten dat alles op nieuw begint.

Blikvanger

Wat staat daar nou in die tuin? Ik zag het toen we wegreden. En weer op de terugweg moesten we dus nog een keer langs, zodat ik van dichtbij een beter beeld kon krijgen.

Het is een voortuin bij ons in de buurt. Geen erg opvallende of mooie tuin, maar de bewoner heeft er wel een spectaculaire plant in staan. Een ware blikvanger!

Ik denk dat het een soort Agave is. Binnenkort nog maar eens langsgaan om te zien hoe de bloei verder verloopt.

Geluk brengend…

lelietje-van-dalenHier in Nederland is het niet zo gebruikelijk, maar in Frankrijk wordt nog steeds op 1 mei een boeketje Lelietjes-van-dalen gegeven. Het zou geluk brengen. Ik hoef er alleen maar de tuin voor in te lopen om een paar stengeltjes te kunnen knippen. Een piepklein vaasje met deze bloemen verspreidt al een heerlijke geur.
De plantjes hebben zich in de loop van de jaren driftig verspreid. Ik begon met een paar stekjes uit de tuin van mijn zus. Mijn zwager had de planten per sé in zijn tuin gewild, want het waren de bloemen van het bruidsboeket. Nu ik er zo over denk, geloof ik niet zo erg meer in dat gelukbrengend gerucht. Hij stierf jong en ook mijn zus trof meer nieten dan winnende loten uit de levensloterij.
De planten zijn trouwens ook giftig, dus opletten dat er geen huisdieren of kinderen van eten. Maar de geur vind ik nog steeds verrukkelijk, dus toch maar wat plukken vandaag.

Vrolijk

voorjaar.jpgHet weer kan me op sommige dagen behoorlijk parten spelen. Ik wordt een beetje chagrijnig van al dat grijs en grauw. Van de week was het niet alleen nat, maar ook nog mistig. Bah! Maar toen kwam ik terug van het boodschappen doen en zag ineens dat er tientallen sneeuwklokjes in de voortuin staan te bloeien. Alsof ze zeggen willen “de lente komt er heus wel aan hoor!” En ook de bomen krijgen al wat grotere knoppen. Dus niet somberen, maar fris en vrolijk voorwaarts, op naar het voorjaar!

 

Laatste roos…

laatste

Toen Hans afgelopen maandag de rozen snoeide, kwam hij aan met deze. De laatste roos van de zomer. Ze was nog een beetje in de knop, maar op de vensterbank kwam haar schoonheid toch nog helemaal tot bloei. Ze geurt zelfs nog uitbundig.
Wie had dat nou toch gedacht, want de volgende dag had het flink gevroren.
Ook op de wandeling kwamen we nog wat bloeiende rozen tegen.
Ze lijken zo teer, maar vergis je niet. Het zijn sterke overlevers.

Planten…

Onze mooie buxus heeft helaas het leven gelaten. Ook hij/zij was niet bestand tegen de aanvallen van de buxusmotten. Hans, onze tuinman had me wel een zakje met korreltjes gegeven. Opgelost in water kon ik daarmee spuiten en het was absoluut biologisch en ongevaarlijk voor andere dieren. Maar in het voorjaar had ik even heel andere dingen aan mijn hoofd en zodoende kwam er van dat spuiten niet veel terecht. Zeker niet toen ik van alle kanten hoorde dat de vogels er ook niet tegen konden. En zo kwam de buxus dus aan zijn/haar eind en dat is beslist heel jammer. Maar ja, zulke dingen gebeuren en dus kwam Hans met zaag en spade en was de struik ineens weg.
Leo en ik gingen naar het tuincentrum, waar nu ineens een enorme hoeveelheid kerstbomen stonden. Het was dus zoeken tussen de overige planten. Maar goed, het is gelukt en nu staan er drie Viburnums klaar om groter te groeien en ook nog een Leucothera. Maar eens kijken hoe dat er in de toekomst uit gaat zien….
planten

Binnenkomertje

binnenkomertjeNiet altijd is er inspiratie voor een blog. Maar dan zijn er gelukkig nog altijd mijn foto’s die me op ideeën brengen. Vandaag is zo’n dag, een blog over bijna niets.
Alhoewel, ik vind deze Suzanne met de mooie ogen toch een prachtig binnenkomertje. Ik plantte haar in een oude gieter, naast de regenpijp. Wat draadjes om in te klimmen en Suzanne is tevreden. En iedereen die bij mij aanbelt, wordt door haar hartelijk welkom geheten.

Nieuw begin

Geen zonnebloem waagt nog een spietje boven de aarde in deze tijd van het jaar. Maar de sneeuwklokjes piepen al boven de grond uit. Kijk, lijken ze te zeggen, het is nu januari en wij komen er aan hoor. Sneeuw of niet, wij zijn present. En dat stemt me blij, al moet je op de foto nog even goed kijken. Niet alleen op de kalender, maar ook in de tuin weer een nieuw begin!