Tokaido

Een jaar lang stond hier elke week een houtsnede uit de reeks die Hiroshige maakte over de Tokaidoweg in Japan. Een weg die van Edo (het huidige Tokio) naar Kyoto voert, een tocht van ruim 513 kilometer. Toendertijd vele dagen, nu een fluitje van een cent met de trein.
Dat ervoeren wij zelf, want wij reisden op dit traject van Kyoto naar Tokyo, in omgekeerde richting dus.

Comfortabel in de Shinkansen

Voor ons geen vermoeiende tochten, lopend over modderige wegen, in regen of storm. Nee, wij reisden zeer comfortabel per Shinkansen in slechts 157 minuten.
Reizen per trein is Japan is heerlijk. Tenminste in zulke snelle treinen. Moet je elke dag in de spits naar je werk, dan zul je al gauw vergelijkingen maken als “haringen in een ton” of “sardines in een blikje”.

Een "Limited Express"

Wij hebben dat ook een enkele maal meegemaakt, al konden wij nog eens een trein voorbij laten gaan. Binnen een paar minuten kwam er toch weer een volgende. Ook druk natuurlijk, maar dan stonden we al voor in de rij en werden we vanzelf naar binnen geduwd 😉

Spitsuur in Tokyo

 

 

Hiroshige

Kyoto, 8-11-2014

Eindelijk is de reis volbracht. Hiroshige’s reizigers zijn aangekomen in Kyoto. Weg lijkt alle vermoeidheid, vief en rechtop lopen ze over de grote brug. Nog even en dan zijn ze in de stad van de geisha’s, de prachtige tuinen en tempels.
Er is zo veel te zien. Misschien hebben ze maar enkele dagen en moeten ze kiezen waar ze naar toe gaan. Maar zeker zullen ze een bezoek willen brengen aan Kinkaku-ji, het Gouden Paviljoen.

Als ze geluk hebben, schijnt de zon en weerspiegelt het gebouw in de vijver. Een prachtig slotstuk van een lange, vermoeiende reis.

Hiroshige

Ze zijn er bijna, de reizigers van Hiroshige. Als het weer helder is, zien ze Kyoto al liggen. Nog één stop, hier bij het theehuis in Otsu.In deze tijd is de afstand een fluitje van een cent, met de bus of de metro. Maar nog overal kun je even iets eten, koffie of thee drinken. Het hoeft tenslotte niet altijd een echt theehuis te zijn!  

Hiroshige

In Kutatsu komen Hiroshige’s reizigers langs het postkantoor. Zouden ze hun geliefde een brief schrijven en hier posten? Het lijkt er wel erg druk te zijn.
Helaas is het postkantoor nu een minder aansprekend gebouw. Maar ja, er komen nu ook niet meer zoveel reizigers voorbij.
 

Hiroshige

  De inwoners van Minakuchi zijn druk bezig met het drogen van repen kalebas. Willen ze die verkopen aan de reizigers die Hiroshige volgde op hun reis? Of hebben die genoeg voorraad bij zich?
Nu is het stil in Minakuchi, niemand te zien bij de zich in het water spiegelende huizen.

Hiroshige

Reizen en regen zijn geen goede combinatie. Alles wordt nat, druipt en de reizigers verkleumen, ook al is de temperatuur niet zo laag. Dat zal in de tijd van Hirsohige ook wel zo geweest zijn. En dan konden zij niet, zoals wij, zich verschuilen in een groot en droog winkelcentrum. Maar ach, dat is toch ook geen goed alternatief. Misschien is de tempel even verderop wel een betere keus. Die heeft tot nu toe alle weersomstandigheden doorstaan.  

Hiroshige

Collectie: Tokyo National Museum

Vanaf de heuvels bij Sakanoshita kijken de reizigers in het ravijn. Hiroshige tekende prachtige landschappen en liet de storende elementen gewoon weg.
De foto’s die ik nu op internet vid, laten naast de natuur ook de bebouwing zien en dat is niet altijd even fraai.

Hiroshige

Collectie: Tokyo National Museum

In Seki is het een drukte van belang, want de Daimyo (feodale landheer) wil vroeg vertrekken. En het is duidelijk dat ook Hiroshige  zo’n bevel niet zal tegenspreken. Hij laat alle pracht en praal zien en tekent de slaafse gehoorzaamheid van de dienaren.
Van al die drukte is in de vroege wintermorgen nu gelukkig geen sprake meer.
 

Hiroshige

Collectie: Tokyo National Museum

Na een flike sneeuwbui tekent Hiroshige de omgeving van Kameyama. Tegen de helling ligt een tempel. Moeten de reizigers helemaal naar boven klauteren? Och, wat gemakkelijk is het nu dan toch. Je stapt in de Shinkansen-trein en reist met grote snelheid naar je eindbestemming. Â