Tag Archives: toen en nu

Rijnhaven

Posted on by

De Rijnhaven, één van de oudste havens van de stad. Hij werd gegraven in de periode 1887 tot 1895. Met handkracht, scheppen en kruiwagens werd ongeveer 28 hectare grond weg geschept. Daarna konden de schepen er aanleggen. Dat waren eerst schepen die vanuit Duitsland over de Rijn naar Rotterdam kwamen. Later werd de Rijnhaven uitgediept en konden zeeschepen aanmeren. Ze brachten of haalden “massagoed” (ertsen, granen). Maar na een tijdje veranderde dat weer en werd het een haven voor voornamelijk rijnaken.

Een lange tijd reed ik elke morgen met de metro over de Rijnhaven heen en zag de schepen liggen. Het was er meestal een drukte van belang. Tot in 2015 ook die schepen er niet meer kwamen en de Rijnhaven leger en leger werd.

En nu? Nu wordt een groot gedeelte van die haven gedempt. Vele tonnen zand zijn met vrachtwagens aangevoerd en een gedeelte wordt bouwrijp gemaakt voor hoge woontorens. En er komt groen, een parkje zelfs. Tegenwoordig geen schip meer te bekennen, maar beton, beton, beton….

In de herhaling

Posted on by

Het was nog niet zo simpel om een blogje voor de herhaling te vinden. Ik moest echt van begin tot eind alles doorspitten. Maar dit schreef ik op :

Opzij, opzij, opzij…, we hebben haast

haastig of rustig?

HAAST, het lijkt wel de plaag van deze tijd. “Nee, dan kan ik niet…, ik heb het veel te druk…, helaas, geen tijd gehad….” Iedereen (ook ik) maakt zich er aan schuldig. Maar is die haast niet van alle tijden?

In een oud kookboek van mijn schoonmoeder vond ik een knipsel uit de EVA, met deze advertentie. Ik schat zo ergens van rond 1960.

Vader, die zich -met zijn ogen op de klok- in zijn jas hijst en geen tijd heeft voor ontbijt. Daarnaast het plaatje hoe het eigenlijk zou moeten zijn: moeder, geheel opgedoft (ja, ja), kijkt met verliefde blik naar de kalme man, die zijn (door haar toebereide…?) ontbijt van overheerlijke havermoutpap verorbert.

Idyllisch toch? En anno nu? Links moeder én vader die zich in hun jassen hijsen. Maar dan rechts: moeder én vader samen relaxed aan het kant-en-klare  (drink)ontbijt. De laptops op de tafel, met de autosleutels er naast. Helemaal 2010!
Ik kan de advertentie zo maken, schreef ik toen 😉.


Maar dat klopt helemaal niet. De ontbijttafel van 2025 is rijkelijk gevuld, met gezonde spullen. Iedereen zit rustig en relaxed. Geen haastig wegrennend persoon te vinden. Ideaal!
Maar het is wel reclame hè!!

Meisjesboeken

Posted on by

Zo nu en dan staan er, bij de drogist die 2e hands boeken verkoopt, meisjesboeken. Beduimeld, min of meer stukgelezen, maar allemaal met een vleug nostalgie. Soms koop ik er één of meerdere. Voor de prijs, Eur 1,– per stuk, hoef je het niet te laten. Ik knap zo’n boek dan een beetje op. Een nieuwe rug is al gauw nodig, soms meer. Als ze echt helemaal uit elkaar liggen, begin ik er niet aan.

Een tijdje geleden vond ik dit boek. Ook hier hier lag de rug er af, maar gelukkig niet helemaal en de originele rug was nog op nieuw te gebruiken. En ik wist ook meteen al wie ik het zou geven. want zij verzamelt oude meisjesboeken.
Maar voordat ik het opstuurde, las ik het boek zelf. En het viel me op hoe de wereld van toen (rond 1951) verschilde met de wereld nu. Vijf jonge meiden op vakantie, dan krijg je natuurlijk veel gegiechel, flauwe opmerkingen, meligheid. Maar toen nauwelijks gesprekken over jongens, totaal geen seks, geen make-up, glamour of bling-bling. Ze verveelden zich geen moment, staken resoluut de handen uit de mouwen toen dat noodzakelijk was. Geen klachten over de primitieve behuizing en hoewel ze toch aardig beschermd opgevoed waren, was hun visie op de wereld best heel volwassen.

Alleen vraag ik me af hoe meisjes van zo’n jaar of 13-14 nu over zo’n boek zouden denken.