Eigenlijk een beetje aansluitend op het blog van gisteren. Want wat zie je i deze tijd toch veel overdreven luxe voorbij komen. En het houdt niet op!

In mijn jeugd hadden we alleen zo rond kerst kaarsjes aan, nu worden er honderdduizenden waxinelichtjes en kaarsen per jaar verstookt. Wijn kwam zelden op tafel, nu halen we de flessen per doos en klinken we (bijna) alle dagen. Van champagne kon ik alleen maar dromen, dat was drinken voor prinsen en prinsessen. Nu liggen de flessen bij de buurt super.
En die glazen, van echt of nep kristal, zelf gekocht of zelf met zegels gespaard, zijn ook niet meer helemaal je dat. Die moet je oppimpen, net als de koekjes die je bakt. Met zilver, goud, groen, geel, oranje en groen. Hoe bonter hoe beter.Net als de prikkertjes in de hapjes. Een houten stokje kan echt niet meer, daar moet op z’n minst een zelfgemaakt fluttertje op.

Ik hou het deze kerst bij een eenvoudige tulband, met alleen poedersuiker als versiering. Die ga ik zo meteen eens – heerlijk op mijn gemak – bakken.