Tag Archives: Taal

Hoe noem je het?

Posted on by
Bron: Instagram / Geographic.designer

Hoe klein Nederland ook moge zijn, wie in Groningen om “krootjes” vraagt bij de supermarkt, krijgt hooguit opgetrokken wenkbrauwen te zien. Bietjes heten de rode knollen in de rest van Nederland.

Maar dat geldt niet alleen voor groenten, ook allerlei voorwerpen zijn bekend onder verschillende namen. Ikzelf vraag om het veger en blik als er iets gemorst is. In zuidelijk Limburg zegt men blik en veger, dat verschilt nog niet zo veel. Motveger en blik is in mijn ogen iets onbekends. Bij een blik en asvarken kan ik me niet veel voorstellen. Vuilblik en veger en schuiver en blik klinken weer wel een beetje bekend. En dat ziet het er ook zo’n beetje hetzelfde uit.

Een metalen blik ken ik nog uit mijn kindertijd, maar nu is dat blik toch echt van plastic gemaakt. De veger van nu is ietsje kleiner dan het grote exemplaar met de harde haren, die ik me herinner. Ik geloof dat mijn moeder wel een wat zachter en kleiner exemplaar had, maar noemde dat dan weer een stoffer.

In het Engels vraag je om een “dustpan”. Of daar een veger bij inbegrepen is weet ik niet. Net zo min als bij de “pelle à poussière” in Frankrijk.

Een heel blog naar aanleiding van een klein glaasje dat kapot viel en de foto op Instagram, die daarna toevallig voorbij kwam.

Toch anders…

Posted on by

Je bent maar een paar kilometers over de grens, men spreekt er nog steeds Nederlands, nou ja, Vlaams. En toch is er heel veel anders.

Want hier in Gent zag ik een bureau voor een poetsdienst. Kijk, dan weet je tenminste wat men daar voor je regelt. Je kunt er iemand vragen je huis te komen schoonmaken. Maar zou je dat doen, dan geeft dat weer vragende gezichten aan de andere kant van de balie. Want in België heet dat kuisen. Kuis kennen wij wel, maar in een heel andere betekenis.

Maar goed, het maakt het lopen in zo’n stad ook weer erg leuk. Je ziet andere dingen, beleeft ook andere dingen. Want wie in België wacht bij een zebrapad, ziet dat het verkeer meteen stilhoudt, zodat je veilig kunt oversteken. En daar was ik dan weer een beetje verbaasd over. In Rotterdam rijden ze soms knetterhard door.

Wie reist, ook dicht bij huis, ontdekt nog eens wat.

Nieuwe woorden

Posted on by

Van-Dale Van Dale wil weten welk nieuw woord het meeste indruk maakte in 2018.
Dit zijn ze allemaal:
balanstrutje, blokkeerfries, bomcycloon, creditboy, drankhangen, hempathie, intimiteitscoördinator, kantlijnsporter, kwispellezen, mangomoment, plogging, practivisme, primarkpremie, rooftijdschrift, selfieshopper, testosterontweet, vliegschaamte en yogasnuiver.
Geen idee wat ze betekenen, maar daar geeft Van Dale natuurlijk ook antwoord op. En je kunt dan ook nog stemmen op jouw favoriete woord.

Sommige betekenissen zijn wel te raden, maar wat een selfieshopper is? (iemand die bij internetwinkels kleding e.d. bestelt om er een selfie in of mee te maken (bv. om daar op de sociale media goed mee voor de dag te komen) waarna hij of zij het product terugstuurt naar de leverancier). Enfin, al die woorden zullen ook wel heel diep zakken in ons collectieve geheugen. Een selfieshopper ben ik niet, wil ik ook niet worden. Dat kan ik dus meteen vergeten.

Graniolen

Posted on by

Nee, nee, geen typefout, maar een gloednieuw woord. Bedacht door Miriam Mars en ze bedoelt daarmee dat wat mensen doen als je “oud” doen voelen. Het is een samentrekking van “granny” en “domme gladiool”.
Dus als je even niet weet hoe al die opties van bijv. Facebook werken. Dan kijkt iemand zo’n beetje beneveld en je ziet hem of haar denken “daar is ze te oud voor”. Maar ook als iemand je het gevoel geeft dat je praat over een hele lange tijd geleden. Ik reageerde op een berichtje over kroketten en refereerde aan het snackloket van V&D. In een reactie werd gevraagd wat V&D was… Mijn hemel, zo lang is dat bedrijf toch nog niet weg. Ik voelde me dus echt gegranioold. En dat voelt niet goed, dus …. zullen we het woord met z’n allen promoten? Moet toch lukken…..! 😉 😉 😉

Boek

Posted on by

Leo kwam dit boek tegen in de bibliotheek en nam het mee. Niet om te lezen, maar vooral om even door te kijken en te genieten van de leuke tekeningen van Fiep Westendorp.
Altijd herkenbaar, altijd raak getroffen. Ik kan daar een hele tijd in bladeren. Op elke rechter pagina staat een grote tekening, op de linker wordt een detail herhaald met de naam van het detail eronder, in het Nederlands, Engels, Turks en Arabisch. Groot en klein, jong en oud kunnen hier hun kennis uitbreiden of bijspijkeren. En welke nationaliteit je ook hebt, welke taal je spreekt, je wordt er beslist allemaal vrolijk van.

Taal

Posted on by

Vorige week had Bettie een leuk blog over de onzinnige taal die sommige mensen gebruiken. En ja, als je er op let, kom je heel wat wolligs tegen. Ik erger me ook aan al die dikdoenerij, het praten met meel in de mond en in tien lange zinnen omzeilen van wat met een eenvoudig “ja” of “nee” beantwoord kan worden.
Het gebeurt niet alleen in Nederland, maar over de grens weten ze er ook raad mee. In Duitsland weet ik soms al helemaal niet waar men zich mee bezig houdt en wat ik me bij een bepaald bedrijf moet voorstellen. Wirtschaftsprüfungsgesellschaft?  Geen idee, Steuerberatung, nou ja, raad over belasting, okay! Maar wat mag “intelligente Qualität” zijn? Er blijkt wel geld mee te verdienen. Want deze borden hingen niet aan een miezerig pandje, maar vonden we op luxe gebouwen in Bremen.

Gedicht

Posted on by

Ik kreeg een schattig dichtbundeltje van Annie M.G. Schmidt, met daarin veel al heel bekende gedichtjes, maar ook die ik nog niet kende. Zoals dit:

Biologie
O, juffrouw Beekman, was u maar eencellig.
Dan kon de liefde u zoveel niet schelen.
Dan zoudt u zich gewoon in tweeën delen.
Ik geef wel toe: het is niet zo gezellig

maar heel erg praktisch. Zo’n eencellig wezen
hoeft nooit een ander wezen te aanbidden;
het deelt zich op een dag pardoes doormidden.
U kunt dat immers in de boeken lezen.

Terwijl u, met uw veertienbiljoen cellen
zo treurig in de lunchroom zit te wachten.
O juffrouw Beekman, ’t is al over achten.
Hij komt niet meer. Hij had toch kunnen bellen?

Hij komt niet meer. En toch, hij zei zo stellig…
O juffrouw Beekman, was u maar eencellig.

Annie M.G. Schmidt

  gedicht

 

Ech Rotterdams

Posted on by

Het is niet bepaald een mooi taaltje, dat Rotterdams dialect. Rotterdammers laten nog al eens een lettertje weg, het knauwt een beetje en het zingt. En hoe netjes ik ook probeer te praten, je schijnt het altijd aan mij te kunnen horen. Nou ja, geen wonder want als kind kon ik een prima vertolking van “Alie Cyaankali” laten zien. Al snapte ik geen jota van de tekst, het kwam wel met Rotterdamse tongval over het voetlicht.

Gisteren liepen we op de Kruiskade, waar ik deze sticker op een deur geplakt zag. En die wilde ik jullie toch echt even laten zien:

mei-blog-20

 

Nieuw woord

Posted on by
  Toen ik dit woord las, moest ik twee keer kijken. Ik had net over Zwarte Piet die Gouwe Piet wordt gelezen en verslikte me bijna in het woord.Nou las ik “slaven-rijkers”. Nog eens even goed lezen. Oh, er staat “sla-verrijkers”. Wat zou dat dan wel zijn?

Allerlei lekkere dingen die je door de sla doet, zodat het meer lijkt dan het in werkelijkheid is. Naast de vertrouwde ui of knoflook (of allebei) nu dus ook sojaboontjes,  gedroogde tomaatjes of croutons en zo.

Ach, gewoon Hollandse culi-kul.

 

Taalfouten

Posted on by

Het valt me op dat je tegenwoordig zo veel taalfouten tegenkomt. Geen verschrijvingen, maar echte fouten. Zomaar, door onwetendheid of slordigheid gemaakt.
Ik geef een paar voorbeelden:
Heerlijke salade met rouwe uien
U kunt betalen met u betaalpas
Dit product is ontwikkelt door …. 

Ik weet niet of het ligt aan ons onderwijs, aan de snelle manier van communiceren of dat het gewoonweg nonchalance is.
Of misschien ben ik wel gewoon een Pietje Precies….