Zo gezellig…

Dit is een plaatje van een scene uit het computerspel June’s Journey. Dat spel speel ik dagelijks en al gedurende bijna een jaar. Deze scene ben ik trouwens al lang voorbij. Maar als ik weer eens niet verder kan omdat ik te weinig “bloemen” heb om een level hoger te gaan, dan speel ik hem telkens weer opnieuw.

Waarom? Omdat ik het zo’n gezellig plaatje vind en omdat de wijnboerderij er bijna net zo uitziet als op mijn “eiland”. Maar ook omdat bij ons op tafel net zo’n kleed ligt, wij dezelfde wijnglazen hebben en er ook vrijwel altijd een fles wijn op tafel staat. Wij hebben zelfs net zo’n pepermolen…

Ik weet het, het is een bijna kinderlijk genoegen. Maar ik amuseer me er prima mee en met mij miljoenen andere mensen van over de hele wereld. Dat weet ik uit de reacties op Facebook. Ik blijf dit spel nog wel even spelen, want er komen nog zo’n 35 hoofdstukken. En daarna begint er een nieuwe episode. Ik kan dus nog vooruit!

Spelletje

June's-JourneySinds een tijdje speel ik regelmatig een spelletje op mijn tablet. Nee, niet zo’n griezelige game met schieten en zo, maar een wat liever spelletje. Het heet June’s Journey en het vertelt een verhaal, waarbij je dan allerlei dingen moet zoeken. Het verhaal speelt in de jaren 20 van de vorige eeuw, in Amerika. June komt haar nichtje bezoeken, die haar ouders is kwijtgeraakt door een misdrijf. Ja, dus toch dood en misdaad in het spel 😉
Door telkens een episode op te lossen (van alles terug te vinden dus) verdien je geld, robijnen en kun je een eiland bebouwen met de meest fantastische bouwwerkjes.
Dat zoeken is nog best lastig, hoe sneller je iets terug vindt, hoe meer punten je krijgt. Maar er komen steeds meer dingen bij. Ach, het is natuurlijk zomaar amusement, maar misschien helpt al dat zoeken wel je geest scherper te houden…?

Gezellig

Parijs-024Fransen zijn over het algemeen niet zo geneigd je bij hen thuis uit te nodigen. Ze gaan liever gezellig wat eten of drinken in een café. En als de zon schijnt, is het in Parijs een gekrioel van honderden mensen die in een park met elkaar afspreken en gezellig in het gras gaan picknicken. Of het zich gemakkelijk maken op één van de vele banken die overal staan. Deze dames speelden een spelletje. Niks anders dan ik zelf ook vaak doe op dinsdagmiddag. Zij hadden de schaduw van een boom gezocht en gebruikten een dienblad om op te spelen. Ik maakte een praatje en mocht een foto maken. En natuurlijk wenste ik hen beiden evenveel geluk bij het spel 😉

High tea

Afgelopen maandag kregen de spelletjesdames een high tea aangeboden. Erg letterlijk een “high” tea, want we gingen naar de Euromast. Om 2 uur zat het hele gezelschap keurig klaar bij de metro. Eén van de dames is soms een beetje in de war en dacht haar OV-pas kwijt te zijn. Dat gaf nogal wat reuring bij het uitchecken. Maar een vriendelijke RET-beambte hielp ons en uiteindelijk kwam de pas toch weer terecht. Nog een stukje met de tram, wat lopen en dan waren we bij de Euromast. Met de lift in no time naar boven, waar onze tafel al gereed stond. We werden verwend met diverse soorten thee, er werd een kopje bouillon geserveerd en er kwamen heerlijke hapjes op tafel. Voor ieder wat wils. En ondertussen konden we genieten van het uitzicht over Rotterdam. Jammer genoeg scheen de zon niet, maar vooruit, je kunt niet alles hebben. We lieten het ons allemaal heerlijk smaken en voor de altijd regelende en zorgende Ria waren er cadeautjes. Toen de schemering viel, kregen we ook nog de lichtjes van de stad te zien. Een super gezellige en geslaagde middag!

Deze slideshow vereist JavaScript.

En ik nou….?

De eerste keren dat de hond mee kwam naar onze spelletjeslocatie, was ze bang. Ze wilde niet geaaid worden, kroop weg, wilde niks. Als de bazin even weg ging, stond ze voor de deur te janken. Een getraumatiseerde hond, slecht behandeld in haar jeugd. Het zal wel beter worden…. dacht haar baasje.
En ja, dat werd het ook. Eefje werd steeds rustiger, liet zich wel eens heel even aaien. Maar iets eten, nee! Ze was zeer kieskeurig.
Totdat we vorig jaar op een middag wat uitgebreider aanbod hadden. Er was worst en ja, die rook ze. Die wilde ze wel. Het eerste kwart plakje werd uitgebreid besnuffeld maar tenslotte goedgekeurd. De rest van het plakje was zo weg.
Maar worst is er niet elke week. Dus besloten we speciaal voor Eefje hondenbrokjes te kopen. Als ze komt, gaat ze netjes in haar mandje. Doet of ze slaapt. Maar staat één van ons op om koffie te zetten, dan…! Staat ze ineens achter de bar, kijkt naar het kastje waarin die doos staat en is niet meer weg te krijgen. Totdat ze haar 2 of 3 brokjes gehad heeft. Nog even kijkt ze heel treurig, in de hoop dat ons ijskoude vrouwenhart zal smelten. Maar nee…. dat weet ze wel, dat gebeurt niet. Dan druipt ze af en gaat weer in haar mand liggen slapen.

Scrabble-jubileum

Afgelopen zaterdag vierde Scrabbleclub “De Klinkers” hun 20-jarig jubileum. Al sinds 1997 spelen we elke dinsdagavond met elkaar. De eerste jaren het gewone spel, één tegen één en degene met de hoogste score wint. Later zijn we overgegaan op Duplicate, dat de vaardigheid van een ieder beter tot zijn recht laat komen. Het gaat er ernstig aan toe, alles wordt haarfijn gecontroleerd en fouten worden afgestraft met een nulbeurt.
Maar zaterdag kwam er geen Scrabblespel aan te pas. Integendeel, we werden gegijzeld, opgesloten en we moesten met elkaar ons maar zien te redden en zien te ontsnappen. Onze ontvoerders waren uit op het losgeld. Nou ja, ook dat was maar spel, gelukkig. Want na een uur werden we uit de escaperoom vrijgelaten.
Nee, het was ons geen van allen gelukt om de verlossende code te vinden. Maar we hebben wel veel plezier gehad.
Ria, onze voorzitter, had alles tot in de puntjes georganiseerd.
Ze had gezorgd voor een toepasselijke scrabble-taart, er was drinken en zoutjes. En als klap op de vuurpijl gingen we na afloop van de “gijzeling” nog gezellig met elkaar uit eten.
Natuurlijk kreeg Ria bloemen, een cadeau en een speech.
Al met al een heel leuke en geslaagde dag!

Bewaren

Scrabble

Als afsluiting van het Scrabble-seizoen organiseerde een clublid een Scrabble-dag, tevens verjaardagsparty annex houseviewing. Dus reed ik afgelopen disndag met nog 3 andere scrabbelaarsters naar Vlaardingen. Natuurlijk eerst het huis bewonderen, daarna aan de koffie en scrabblespullen klaarleggen. We spelen altijd duplicate, en onze scores worden netjes bijgehouden. Zo weten we dus ook wie van ons de sterkste is. We speelden 2 spellen, aten tussendoor wat en aan het eind van de middag zou bekend owrden gemaakt wie gewonnen had. Ik ben niet zo’n ster, maar speel met heel veel plezier. Ik was dan ook heel verrast dat ik deze keer gewonnen had, omdat ik mijn gemiddelde score die dag ruim verbeterd had. Vandaar deze beker voor de “Woman of the Day”.

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Spelletjes

Spelletjes, daar ben ik dol op. Jammer genoeg ben ik de enige hier in huis. Manlief vindt alle spelletjes stom en vervelend en is nauwelijks te porren voor een spelletje Rummykub of zo.
Maar geen nood, want nu kan ik me uitleven met “Twee voor twaalf”. Ik heb de app hiervan geïnstalleerd op mijn telefoon en kan dus naar hartenlust spelen en me meten met anderen.
Niet alleen de quiz-app, maar ook apps voor Fives, Canasta, Webfeud, Freecell en Rummykub staan op mijn telefoon. Er is dus altijd wel een spelletje naar mijn zin en ik heb lekker altijd iemand om mee te spelen.

 

Spelletjes

Zo nu en dan een spelletje spelen, vind ik erg leuk. Helaas, Leo heeft daar een bloedhekel aan en dus moet ik mijn heil elders zoeken. Sinds een paar maanden speel ik op dinsdagmiddag canasta. Dat spel was nieuw voor me, maar met een paar keer oefenen op mijn tablet kreeg ik het al snel door. De dames waarmee ik speel, zijn niet zo fanatiek en we spelen zeker niet met het mes op tafel. Er is halverwege koffie en gezelligheid viert hoogtij. Puur plezier dus!

Toen vorige week vriendin Irene bij ons was, kon ik ook mijn hart ophalen. Zij houdt van spelletjes en dus zaten we ‘s-avonds samen te rummikubben. Dat is een van de weinige spelen die hier in huis zijn, dus daarmee moesten we ons behelpen.

Maar nu ze weg is, heb ik een nieuwe spel-partner gevonden. Want ook rummikub kun je op de tablet spelen. Okay, het is niet zo gezellig als met een echt mens, maar als tijdverdrijf is het prima. Niet dat ik mij verveel, want ik lees, handwerk of knutsel ook graag. Maar zo’n spelletje op zijn tijd is toch weer eens wat anders.

 

Lange woorden

 Aansprakelijkheidswaardevaststellings-veranderingen, dat zou toch een mooi woord zijn om bij Scrabble te gebruiken. Helaas, dat gaat niet op het bord, want daar passen  maar 15 letters op een rij. En dit zijn er welgeteld 50! Er zijn nog wel meer van dit soort gekke lange woorden: arbeidsongeschiktheids-verzekeringsmaatschappij, commissarissen-aansprakelijkheidsverzekering en nog een paar woorden uit de verzekeringswereld. Niet echt leuke woorden dus. Want mooi vind ik ze niet, al is dat een kwestie van smaak.

Hottentottententententoonstellingen daarentegen vind ik weer wel mooi. Het is niet zo lang, maar heeft een soort ritme waardoor ik er iets gezelligs bij voel.
Maar goed, vanavond ga ik weer scrabbelen en dan komt het eigenlijk meer aan op een combi van taal en rekenen, want zo’n lang woord levert niet altijd de meeste punten op. Strategisch gelegde en punten leverende letters, zoals de Y, Q, H of U kunnen je score behoorlijk omhoog brengen. Daar ga ik maar eens op oefenen! 😉