Ergernis

Dagelijks kun je zien of horen hoe mensen zich misdragen. Geweld, drugs, vernielingen, inbraken, het is een heel rijtje. De daders worden in de media dan met hun initialen aangeduid. Om hun privacy niet te schaden. En dat is terecht. Daarom ergerde het mij zo dat de zoon van mevrouw H., die toevallig burgemeester te A. is, voluit in het nieuws kwam. Hij werd door de sensatie-journalistiek op het offerblok gelegd.

En de publieke mening deed daar op de Sociale Media (!) nog eens vrolijk een schep bovenop. De jongen werd op internet-podia aan de schandpaal genageld, met stenen bekogeld, gevierendeeld en tenslotte gebrandmerkt.

Ineens werd Nederland ook bevolkt door allerlei pedagogen, die zeker wisten dat hun kinderen -natuurlijk dankzij hun voorbeeldige opvoeding- zoiets nooit van z’n levensdagen gedaan zouden hebben. Voor die mensen heb ik nieuws: zij zijn horende doof, ziende blind en in de eerste leugen niet gestikt. Want pubers gedragen zich nou eenmaal wat onvoorspelbaar en maken op weg naar de volwassenheid soms vreemde fouten. Ook de kinderen van BN-ers. Maar die hebben ook recht op privacy!