Grappig hoe de samenleving in een paar decennia is veranderd. Neem het roken: vroeger rookte bijna iedereen. Bij ons thuis rookten mijn vader, moeder, zus en zwager. En ik vond dat ik ook aan de sigaret moest, toen ik zo’n jaar of 14 was. Ik jatte sigaretten uit de tas van mijn moeder. Eén tegelijk, anders zou ze het merken. En mijn eerste sigaret rookte ik op een schoolfeest.
Op de TV pafte men er ook lustig op los, een wazig beeld was vaak het gevolg van hevige sigaretten-, sigaren- of pijp-dampen. En als je series als The Saint of Mad Men bekijkt, dan valt het op hoe vaak er een sigaret wordt opgestoken. “Daar gaat er weer een” zeggen we tegen elkaar.
Zelf rook ik al heel lang niet meer, ook Leo is een aantal jaren geleden gestopt, net als onze kinderen.
Het is nu juist opvallend als je, ondanks alles, toch nog rookt.