Hoe noem je het?

Bron: Instagram / Geographic.designer

Hoe klein Nederland ook moge zijn, wie in Groningen om “krootjes” vraagt bij de supermarkt, krijgt hooguit opgetrokken wenkbrauwen te zien. Bietjes heten de rode knollen in de rest van Nederland.

Maar dat geldt niet alleen voor groenten, ook allerlei voorwerpen zijn bekend onder verschillende namen. Ikzelf vraag om het veger en blik als er iets gemorst is. In zuidelijk Limburg zegt men blik en veger, dat verschilt nog niet zo veel. Motveger en blik is in mijn ogen iets onbekends. Bij een blik en asvarken kan ik me niet veel voorstellen. Vuilblik en veger en schuiver en blik klinken weer wel een beetje bekend. En dat ziet het er ook zo’n beetje hetzelfde uit.

Een metalen blik ken ik nog uit mijn kindertijd, maar nu is dat blik toch echt van plastic gemaakt. De veger van nu is ietsje kleiner dan het grote exemplaar met de harde haren, die ik me herinner. Ik geloof dat mijn moeder wel een wat zachter en kleiner exemplaar had, maar noemde dat dan weer een stoffer.

In het Engels vraag je om een “dustpan”. Of daar een veger bij inbegrepen is weet ik niet. Net zo min als bij de “pelle à poussière” in Frankrijk.

Een heel blog naar aanleiding van een klein glaasje dat kapot viel en de foto op Instagram, die daarna toevallig voorbij kwam.

Andere gedachten

Hebben jullie dat ook wel eens? Je hebt grootse plannen om een niet al te leuk karweitje deze dag of week toch echt eens uit te gaan voeren.

Je bent er helemaal op voorbereid, alles staat klaar en dan ineens vind je iets waardoor je meteen van gedachten verandert.

Ikzelf heb maar een klein zetje nodig om huishoudelijke taken voor me uit te schuiven, op de lange baan te zetten en er daarna niet meer aan te denken.

Toch moeten die taken zo nu en dan gedaan worden. Maar zou ik onder de bank een nog niet gelezen boek vinden, was ik ook meteen verkocht. Alles wat ik bedacht had zou ik laten liggen.

Dat is al van kinds af aan. Bij het tafeldekken moest ik tussen het neerzetten van de borden en het zoeken van het bestek altijd nog eventjes lezen. Geen wonder dat mijn moeder me “leesmuseum” noemde.

Nooit klaar

Een vrouw is nooit klaar, verzuchtte mijn moeder vaak. Want er was altijd wel wat te doen. Stoffen, zuigen, wassen, strijken, eten koken, afwassen, opruimen, ramen zemen, belletje poetsen, traplopers en kleden kloppen. Nou ja, te veel om op te nomen. En als je dan dacht dat je klaar was, kon je meteen weer opnieuw beginnen.

Huishoudelijk werk in deze tijd is beslist een stuk gemakkelijker. Al heb ik er nog steeds een broertje aan dood. En geldt toch ook nog heden ten dage dat je telkens weer opnieuw kunt beginnen met al dat huishoudelijke werk.

Vandaar deze poster. Nog steeds toepasselijk… !

Milieuvriendelijk

De natuur ligt me, zoals jullie wel weten, na aan het hart. Ik probeer dan ook zo milieuvriendelijk te leven. Dat lukt me natuurlijk niet voor de volle 100%, maar alle beetjes helpen.

Ik had dan ook regelmatig verbaasd gekeken naar dit schap. Zo veel chemische troep om schoon te maken. Zou je nou echt voor elk dingetje in je huis een apart schoonmaakmiddel nodig hebben?

Ik gebruik dan zo weinig mogelijk agressieve schoonmaakmiddelen. Ook spullen die niet in de vaatwasser gaan, worden schoon met een klein beetje sop en warm water.

De aifryer gebruik ik regelmatig, maar dan bak ik met maar een heel klein beetje olie. Of zelfs helemaal zonder. Natuurlijk maak ik die na gebruik meteen schoon, met heet water of met een sopje. Gaat al jaren prima.

Maar hier staat onder andere een middel om de airfryer schoon te maken. Behoorlijk aan de prijs en slechts 5 beurten uit een fles van een kwart liter. Nee, dat is beslist niet goed voor ons milieu.

Verpakking

schoonmaakmiddelSoms begrijp ik niet waarom fabrikanten toch telkens hun verpakkingen veranderen. Jarenlang kocht ik bij de Wibra een spuitfles Dasty, op zich een prima schoonmaakmiddel. Die fles lag goed in de hand en werkte prima. Nu koop ik het zelfde product in een grotere ronde fles, zonder spuitkop. Nou ja, geen probleem, want ik vul de oude fles. Alleen, die grotere fles is zo gemaakt, dat hij niet makkelijk op te pakken is. Hij glijdt uit je handen, zeker als die een beetje nat zijn. Je hebt er gewoonweg geen grip op. En dan vraag ik me af waarom moet zoiets nou toch veranderd worden? “Never change a winning team” zegt de Engelsman en ik ben het met hem eens.

Handig?

Of het nou echt handig is, dat weet ik niet. Misschien is het wel als gisteren “volkomen overbodig”. Maar dat je de vloer kunt stoffen door er over te dansen, dat trok me toch wel aan. Stel je voor, een gepassioneerde tango of een lekker wilde chachacha! Moet natuurlijk wel voorzichtig gebeuren, want voor je het weet lig je op je snoet.Maar het idee alleen al vind ik hilarisch! 😉 😉  

 

Rommel

De staking van de schoonmakers lijkt voorbij, maar de rommel is nog niet opgeruimd. Dat wordt nog een mega klus!
Wat mij bevreemdt is dat niemand schijnt te doen, wat het meest voor de hand ligt: je eigen afval meenemen.

Onbekommerd laten de mensen hun rotzooi achter zich liggen. Prullenbak vol, mieter het er naast. Niemand die zich zorgen maakt over de stank, de verrotting en de stations die als maar  viezer worden.