Vergissing

Leo pakte voor onze vakantie drie paar schoenen in zijn koffer. Eén paar donkere schoenen, voor de regenachtige dagen. En twee paar lichte, want hij hoopte natuurlijk op een zonnige vakantie.

De schoenen werden telkens netjes onder een tafel gezet. Je zou dus denken, vergissen is niet mogelijk. Toch heeft hij een dag lang op een linkerschoen van het ene paar en een rechter schoen van het andere paar gelopen. Hij ontdekte het pas aan het eind van de middag, toen hij ze uitdeed.Het was mij ook niet opgevallen en niemand heeft hem er ook opmerkzaam op gemaakt.  Zo zie je maar… Je denkt al gauw dat je voor gek loopt, dat iedereen er hard om zou lachen en je zal nawijzen. Maar niemand heeft het gezien.

 

   

Merkentrouw

Grote internationale bedrijven houden zich al lang niet meer bezig met alleen het produceren van hun product. Alles erom heen moet ook mee genomen worden in de marketing. Dus kun je van je favoriete bier niet alleen glazen of flesopeners kopen, maar ook tassen, t-shirts, jassen, horloges en nu zelfs schoenen.
Leo heeft meer dan 30 jaar gewerkt bij de brouwerij van het heerlijk heldere bier.

Jammer dat hij dit soort schoenen niet draagt. Anders had hij er toch de blits mee kunnen maken, schoenen met een Heineken-groene zool. Pikant detail: het merk aan de binnenkant.

PS: ik geloof dat ze niet echt te koop zijn of slechts voor een zeer select gezelschap.

Afgedankt

Ze liggen er al een tijdje, deze schoenen. Achtergelaten op het parkeerterrein bij de supermarkt.
Ik vraag me af wie dat nou toch doet. Je schoenen achterlaten. Ga je dan verder op blote voeten? Of had ie nieuwe schoenen gekocht en liet ie het oude paar dan zo maar op straat liggen? Ik zal er wel nooit achter komen…

Over the top

Zo nu en dan zie ik op Pinterest iets waar ik me helemaal suf over verbaas. Want hoeveel schoenen kan een mens hebben? Bij mij liggen ze nogal rommelig in een Ikea-kastje.
Maar niet bij Mariah Carey,. Die zet ze allemaal in haar zelf ontworpen “walk-in closet”. En zo te zien is er nog plaats genoeg voor nog meer tassen, schoenen en laarzen.

Zelfgemaakt

Aan schoenenetalages kan ik niet voorbij lopen. Ik moet gewoon altijd even kijken of er iets van mijn gading bij is.
Nou is dat de laatste tijd zelden het geval, omdat ik nu veel meer ga voor stevig, makkelijk en praktisch.
Maar ik kan nog zwijmelen bij dit soort, chique, elegant, hoog gehakt.
En als je ze dan niet dragen kunt, dan maak je er maar een kaart van.

Verstandig

“Zal ik ze nou wel of zal ik ze nou niet kopen? ”
“Worden het de roze of toch maar die gifgroene….?

Ach welnee, ik strompel er vast nog geen meter op weg en waarbij moet ik ze nou dragen? Geen idee. Die kekke, giftige kleurtjes, het model, de extravagante stilettohakken ….

Maar nee, ik was verstandig. Ze staan er nog steeds. Dus als een van jullie….

 

Herinneringen: schoenen



Al vier keer was ik er langs gelopen, van huis naar school en weer terug. Ik had er zelfs een tram voor laten lopen, omdat ik toch nog even wilde kijken. En ze stonden er nog steeds. Bronsgroene schoenen, met een spits neusje en kittige queeniehakjes. Niet te hoog, niet te breed, zacht glanzend leer. Helemaal volgens de laatste mode. En de prijs, nou ja, dat was niet niks, maar toch ook weer niet zo schreeuwend duur, dacht ik.

Helemaal in de gloria kwam ik thuis. “Mam, ik heb zulke leuke schoenen gezien.”

Moeder leek niet in de stemming voor nieuwe schoenen. Maar ja, dat kon mijn voorpret niet drukken. Ik vertelde wel drie keer achter elkaar dat die mooie schoenen bij winkel X …. Ja,ja, dat wist ze nou wel. Trouwens, daar kopen, dat ging sowieso niet door. Daar moest je betalen. Ja gut, logisch toch? Nee, we gaan naar winkel Z. Daar hadden we wel vaker schoenen gekocht, maar die had lang niet zulke leuke. Waarom nou? Nou daarom. Maar zo gemakkelijk liet ik me niet met een kluitje in het riet sturen.

Continue reading