Ikzelf vind deze schoenen vooral spuuglelijk, ondraagbaar en schreeuwend duur. Want wie koopt nou toch dit ontwerp van Balenciaga, waar je volgens mij geen stap op kunt zetten.
Volgens mijn zoon is de mode van Balenciaga een “statement”. Van wat of voor wie, dat werd me niet duidelijk. Gelukkig vond ook hij het niet echt mooi.
Toch had ik bijna dit paar gekocht, gewoon in de Aldi voor een prijs die honderden malen lager was dan die van modehuis B.
Moest ik wel ook nog even langs de Doe-het-zelf-winkel voor een paar flinke keilbouten.
Maar het was warm, en ik wilde eigenlijk veel liever thuis op het terras zitten met een koel wijntje.
Dan maar geen mode-statement. Lijkt me beter ook voor mijn gezondheid. Ik hou liever mijn botten heel.
En trouwens, zulke Crocs heb ik al hééél lang. Heerlijke en onverslijtbare schoenen om mee in de tuin te werken 😉
Op zoek naar nieuwe schoenen. Stevige stappers waar je zo nodig ook een wandeling op kunt maken. Maar ook wel een beetje netjes, niet van die stoere exemplaren. Ik koos in eerste instantie voor een keurig grijsachtig paar, maar die zaten gewoon niet lekker. En dat is natuurlijk ook heel belangrijk. En toen viel mijn oog op deze schoenen. Vuurrood lak, mooie veters. Beslist schoenen om een beetje mee op te vallen. Maar kon dat nou nog wel…? Een toch al middelbare dame, met die kleur aan haar voeten. Was dat geen aanfluiting. Ik paste ze en was meteen verkocht. Nog even twijfelde ik voor de spiegel, maar toen Leo ze leuk vond staan, was ik overstag. En waarom ook niet? Ik ben wel niet meer zo piep, maar voel me beslist nog jong genoeg voor zo’n kleurtje.
