Interessant

Laatst zag ik op Facebook een aankondiging van twee documentaires over het “Verdwenen Land van Hoboken in Rotterdam”.

Lange tijd was “Het land van Hoboken”een braakliggend stuk grond midden in Rotterdam. Waarom dat land zo lang braak lag, was me nooit geheel duidelijk. Ik dacht dat het tijdens de oorlog platgegooid was. Maar zo zit de vork niet aan de steel.

In twee maal een halfuur durende documentaire werd uit de doeken gedaan hoe het precies zat. En natuurlijk ook hoe dat stuk grond er heden ten dage uitziet. Niks braakliggend, maar volop bebouwd met allerlei voor Rotterdam zeer herkenbare gebouwen.

Enfin, ik geef hierbij de link voor wie ook wil weten hoe dat nou toch zat of nieuwsgierig is naar een stukje Rotterdam met een bijzondere geschiedenis. Eerst een korte tekst en daarna staat de link naar de twee documentaires.

Tante Hortense

In Arboretum Trompenburg viel mijn oog op dit gedicht van Manuel Kneepkens. Het moet er al jaren staan, net als andere gedichten van dit oud-gemeenteraadslid. Maar ja je oog moet er wel even opvallen.

Ik zet er een extra-grote foto bij, want zo krijgt de tekst een heel apart accent.

Gevonden in Arboretum Trompenburg

Veranderd?

Bron: Google foto’s

Gek om een foto te zien van rond 1920, de Binnenweg in Rotterdam. Je zou denken dat alles heel erg veranderd was. Dat de huizen van toen gesloopt zouden zijn en er nieuwe moderne gebouwen neergezet waren.

Bron: Google foto’s

Maar gelukkig, niet alles verandert. Zelfs in Rotterdam blijft nog wel eens wat overeind staan 😉

Dit stukje stad is qua bebouwing niet erg veel veranderd. Een beetje verbouwd is er wel. De voortuinen zijn deels opgeslokt door het trottoir. En de sfeer lijkt me nu heel anders.

Gluren

Na een boodschap in een andere wijk nog even de benen strekken. En dan meteen even “gluren bij de buren”.

Het is een mooie, rustige en vooral groene wijk achter de Kleiweg in Hillegersberg. Fraaie huizen, mooie tuintjes, ja prima wonen.

En voor sommige huizen geldt een soort bonus. Want die liggen met hun achtertuin aan de Bergse plas.

Oké, ik moest even op mijn tenen staan en kreeg maar een klein stukje blauw te zien.

Maar onmiddellijk ging mijn fantasie op hol. Tuin, eigen strandje, zwemmen en zonnen. Je eigen Rivièra…. Tja, het blijft bij dromen.

Ontdekking

Dat het er was, wist ik al een tijdje. Maar er naar toe gaan, dat kwam er maar niet van.

Tot vorige week. Toen reden Leo en ik naar het westen van Rotterdam, naar het Essenburgpark. Een stukje groen tussen een woonwijk en de spoorbaan. Lang lag het braak en werd het verwaarloosd.

Tot een aantal vrijwilligers de koppen bij elkaar stak en het omtoverde tot een mooi stukje “wilde” natuur. Natuurlijk hoor je regelmatig een trein voorbij denderen. Maar ook fluiten er allerlei vogels, lopen leuke paadjes tussen de bomen door. Er zit een kleine klim in, want je kunt naar de (afgeschermde) spoorbaan toe.

Honden mogen mee. Maar de hondenpoep moet worden opgeruimd en daar staan van de oude vuilnisbakken voor, kriskras door het park.

Het is een oase in de drukke stad en een plek om zeker vaker naar toe te gaan.

Geen Frankrijk

Vorige week scheen het zonnetje zo lekker, dat we besloten even naar Katendrecht te gaan. We vonden een leuk plekje, lekker stil met een bankje aan het water. Mooie stek om even te rusten en een boterhammetje te eten.

Toen ik terugliep naar de auto viel me nog iets op. De huizen daar hebben iets buitenlands. Dat vinden de bewoners blijkbaar ook, want heel veel huizen zijn op Mediterraanse wijze van wijnranken, potten met vijgen en bloemen voorzien. Net Frankrijk, maar toch net anders.

Indrukwekkend

Er zijn niet veel oude gebouwen meer in Rotterdam. Het bombardement op de stad vaagde het merendeel van de binnenstad weg. En in de haast om alles op te bouwen, werd ook nog wel eens iets tegen de vlakte gegooid wat eigenlijk wel beter bewaard had kunnen worden.

Maar midden in de stad staat nog steeds de Laurenskerk. Er is een heleboel aan gerestaureerd, want natuurlijk was ook dit gebouw ernstig beschadigd. Maar alles oogt weer als vanouds.

Dus als we over de grote markt lopen, kijk ik altijd even naar de kerk. Een vertrouwd gezicht.

Er kan veel veranderen, maar dit blijft.

Kijk nou

Een stad is steeds in beweging. Ook als je denkt dat alles stilstaat.

Want we waren al een hele tijd niet in de buurt van de Rijnhaven geweest. Was het tot voor kort een lege bedoening, nu ligt er een drijvend kantoor en ook wat drijvende huisjes. De plek moet een hotspot in de stad worden.

De huisjes zijn volledig ingericht en duurzaam gemaakt van gerecycled karton. Je kunt ze huren en er overnachten, met wel 6 of 8 personen. Maar je kunt er ook een tijdelijk kantoor van maken, of een vergaderruimte. Ze zijn flexibel ingericht en van alle gemakken voorzien.

Ik vind ze wel leuk en het is zeker heel bijzonder. Misschien eens een keertje overnachten?

Te veel

Het winkelcentrum bij ons in de buurt bestaat al ruim 45 jaar. In het begin was het winkelaanbod erg divers. Je kon er terecht voor je dagelijkse boodschappen, er was een doe-het-zelf-zaak, diverse modewinkeltjes, een cadeauwinkel, drogist en een boekenwinkel. Natuurlijk een apotheek en een bankkantoor.

Nu is het aanbod totaal veranderd. Waar een winkel uit gaat, komt een (vr)eetzaak. Er zitten nu 2 Chinese eethuisjes, 2 mediterrane eetwinkels, 2 cafés, 3 supermarkten, een toko, 2 bakkerszaken, een viswinkel, een slager, een slijterij, de Hema en nog wat andere zaken die niet alleen eten maar ook andere spullen verkopen. Natuurlijk zit er ook een Kruidvat en een Zeeman, waar ook vooral snoep in overvloed te koop is.

Ik kwam in totaal op 20 eetzaken en 14 non-food winkels, waaronder de apotheek en 3 audi- en opticiëns.

Ik heb geen idee wie beslist welke zaken er in zo’n centrum komen. Maar een wat evenwichtiger aanbod zou beslist niet verkeerd zijn.

Opvallend

Een gewone straat met doorsnee deuren. Beetje grijs en grauw.

Dat zou wel anders kunnen, moet de bewoner van deze woning hebben gedacht. Een beetje kleur, wat glitter en glans. Hoe zal ik dat nou doen?

Tja, dan kun je het beste een beetje bescheiden beginnen. Later kan er nog van alles aan toegevoegd worden. Maar met een beetje flink huisnummer is de toon tenminste gezet.

Wie weet wat er nog volgen zal…?