Deze trap is te vinden in Essen, in een tot museum omgebouwd steenkolenmijn-complex. De gebouwen maken sinds 2002 deel uit van het UNESCO Werelderfgoed. Ik heb er al eerder over geschreven en vind het zeker een bezoek waard!
De verbouwing van het complex stond onder leiding van OMA, het architectenbureau van Rem Koolhaas, en het heeft dus ook een link met Rotterdam.
Het Schielandhuis in Rotterdam is niet alleen één van de weinige historische gebouwen van de binnenstad, maar herbergt ook het Historisch Museum van Rotterdam. Er is altijd veel te zien, maar op dit moment loopt er een tentoonstelling over de stad en haar bewoners. Leuk om te zien, ook als niet Rotterdammer. En er is een levensgrote kaart van Rotterdam te zien, waarop de groei van de stad vanaf 1300 tot nu.
Ook de andere tentoonstellingen zijn de moeite waard!
| Ik weet eigenlijk niet of dit een typisch Rotterdams beeldje is, maar ik vind het wel iets speciaal voor mijn stad. Een beeld van een hond, naast zijn hondendrol. Net iets waar je je groen en geel aan ergert als je er in trapt. Maar dit is wel toch een schattig beestje en dat hij… nou ja, vooruit hij moet toch ook wel eens. Zo te zien hebben heel veel mensen zijn koppie geaaid en ook die drol. Maar dat gaat me toch iets te ver. Fikkie blijf nog maar lekker zitten, daar op de Oude Binnenweg. |
 |
 |
Het is verstandiger om op straat voor je te kijken en ook te zien waar je je voeten neerzet. Want voor je het weet zit er kauwgum, of erger hondepoep, aan je schoen. Maar ik kijk ook vaak omhoog, langs de gevels. En dan stuit je ineens op zo’n fraai geveltje. Waar? In Rotterdam, op de Oude Binnenweg.
|
| Geen idee wie het maakte, geen idee wat het precies voorstelt, maar telkens als ik hier langs rij wordt mijn humeur opgepept. Speciaal als het regent, want hoe grauw het dan ook kan zijn, alles wordt er vrolijker van.
Het staat op de muur van een pand aan de Diergaardesingel in Rotterdam. |
 |
| De uitnodiging van Wieneke om gezellig thee te komen drinken, herinnerde mij aan het plan om vandaag in Rotterdam de tentoonstelling Mes en Vork te bezoeken. Deze tentoonstelling wordt gehouden in het Schielandhuis, één van de weinige nog bestaande historische gebouwen in mijn stad en is nog te zien tot 15 mei 2011.
De kleine tentoonstelling laat zien hoe vroeger en nu getafeld wordt. Opstellingen voor een rijke dis, met talloze schalen en borden. Maar ook moderne serviezen en wegwerpbordjes, picknickservies en borden en bestek voor mensen met een handicap. Goed voor een klein uurtje lekker rondneuzen. |
 |
 |
Dat er zo’n grote brand was, ontging ons in eerste instantie. Ik hoorde er pas over toen ik op yogales kwam. “Weet jij wat het ergst is, alarmfase 1, 2 of 3? Ik moest het antwoord schuldig blijven. Wat weten we toch weinig in zulke gevallen.
Maar waarom vragen jullie dat? “Er is een enorme band bij Moerdijk”vertelde men. Verdere gegevens kreeg ik niet, de les wachtte. |
Thuis stond TV Rijnmond aan, met een doorlopende nieuwsuitzending. En hoewel we vaak de media van overkill betichten, vonden we de rapportage nu maar matigjes. Geen kaartje met hoe de rookwolk zou/kon overwaaien. Slechts herhalingen van het nieuwsbulletin.
Maar een ding stelde ons gerust. Er kwamen geen schadelijke stoffen vrij. Ja, ja……
| Hoe ver het was en hoe warm… Wanneer? Vorig jaar, op zondag 4 juni. Toen was de officiële start van de Tour de France in Rotterdam.
En dit stond op één van de kantoorflats. Maar dat wisten de renners natuurlijk zelf ook wel…. |
 |
 |
Op weg naar huis vanaf de metro heb ik twee keuzes: uitstappen bij de op één na laatste halte en door de wijktuin lopen of helemaal mee tot het eind en dan nog even wat winkelen. Het hangt een beetje van mijn bui af. Maar als het redelijk weer is, neem ik meestal de wijktuin. |
Een klein stukje ruige natuur tussen de hoge flats. En als je een beetje geluk hebt, met een bijzondere ontmoeting.
Zoals hier, dit voorjaar. De zon laat zich even zien en meneer Aalscholver laat zijn verenpak drogen.
| Er was een tijd dat alleen dit gebouw op het einde van het havenhoofd stond. Het had zijn functie verloren, dreigde te vervallen, totdat het werd omgetoverd in een hotel.
Inmiddels is het een begrip in Rotterdam en wijde omgeving: Hotel New York We hebben er één nacht geslapen, alweer lang geleden. We genoten van het uitzicht en wilden eigenlijk helemaal niet naar bed. |
 |
Ook al staat het nu te midden van grote wolkenkrabbers, het blijft een uniek Rotterdams plekje.
