Stel, je bent emigrant in Rotterdam. Je (voor)vaderland ligt ergens aan de Middellandse zee, met meer zonuren dan hier. Met overal druivenranken en volop bloemen in felle kleuren. Wat doe je dan. Dan probeer je toch een stukje van daar naar hier te brengen. Dan beplant je het rijtje tegels voor je huis met druiven en andere zuidelijke planten. Zodat het hier toch een beetje op daar lijkt 😉
| Eeuwig kan natuurlijk niet, maar 42 jaar is toch al een aardig eindje op weg, toch?
Want vandaag precies 42 jaar geleden trouwden we op het Rotterdamse stadhuis. Hopelijk komen daar nog vele jaren bij! |
 |
| Midden in de stad, op een zeer zonnige zaterdag, vond ik deze vlinder. Even uitrusten van al dat gefladder. Ze had een slechter plekje kunnen uitzoeken dan hier, tussen de potten puur natuurlijk ingemaakt fruit.Want waar rust je beter dan op de markt van Rotterdamse Oogst, een biologische markt, die regelmatig gehouden wordt. De ene keer op het Noordplein, de andere keer op het Heemraadsplein! |  |
Water… hier in Rotterdam natuurlijk meer dan genoeg voorhanden. Altijd boeiend en altijd leuk om langs te lopen. Of nog leuker, om lekker op te varen. Zo’n ouderwetse stoomboot is dan helemaal top.
Nog meer water? Kijk op Stuureenfoto, waar deze week ook water de boventoon voert. En doe mee met je eigen waterfoto’s!
Zomer betekent niet alleen zon, warmte en vakantie. Zomer is voor mij ook onlosmakelijk verbonden met de Tour de France. Als kind al luisterde mijn vader naar de radioverslagen. Later kwam daar ook de TV bij. En ik ging ook wel eens mee, kijken naar een wielerronde.
Ik vind het ’t toppunt van sport. Pezige mannetjes, zwoegend op twee dunne bandjes. Moeiteloos laverend over kasseien, asfalt, bergwegen en snoeihard afdalend.
Toen dan ook de Tour de France vanuit Rotterdam startte, stonden we natuurlijk op de Erasmusbrug te juichen.
Maar eerst kwam de reclamecaravaan. En daarin rijden de meest vreemdsoortige wagens.
Ook herinneringen aan de Tour de France? Kijk dan ook eens bij Stuureenfoto, want Tour de France is ook daar het thema van de week.
Wat weken geleden kon je in Rotterdam open tuinen bezoeken. Dat gebeurt elk jaar en deze keer besloten we wat echte stadstuinen te gaan bekijken. Midden in de stad, aan drukke verkeersaders verwacht je geen groene oases. Maar schijn bedreigt, want de drie tuinen die wij bezochten, waren wel degelijk rustpunten te midden van de hectiek van Rotterdam.
Hier geen beton of stenen, maar weelderig groen, oude bomen en kleurige planten. Kijk even mee (op de foto klikken is hem rechtzetten en vergroten):
 |
Dit is een typisch Rotterdams plaatje! Een beetje sombere dag, op het Binnenwegplein. Mensen op bankjes, met in hun hand een grote zak met echte Rotterdamse patat. Van Bram Ladage, die een grote friettent heeft op het plein. Met een enorm blik cola als aandachtspunt. Je kunt hem bijna niet missen. En er omheen dus altijd een heleboel mensen, een beetje gebogen over hun friet. “Ladage bocheltjes” noemen we dat thuis. Maar dat weten deze mensen natuurlijk niet 😉 😉 😉 Hier geen chique terrassen, geen dure glazen wijn of luxe bier. Gewoon, op z’n Rotterdams. Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. 😉 😉 😉 |
 |
In Tuindorp Vreewijk ontdekten we ook deze muurschildering. Ter herinnering aan Milkbar Aurora, destijds wereldberoemd op Rotterdam-Zuid. Daar kwamen jongens en meisjes bij elkaar, om te praten en milkshakes te drinken. En gehaktballen te eten. Onschuldig vertier, maar o,o, wat waren de ouders van die jongens en meisjes destijds bezorgd om hun kroost. Wat moest er terecht komen van die nozems, met hun lawaaiige brommers en hun vetkuiven? |
Wat voor toekomst hadden die meisjes, met hun petticoats, korte rokjes en hun opzwepende dansen? Nou ja, we weten het nu. Ze zijn brave burgers geworden. Opa’s en oma’s, die soms verhalen vertellen over die goeie ouwe tijd 😉 😉 😉
 |
Toch knap van die grootgrutter, om telkens weer een rage te veroorzaken. We plukken nog maar net de vruchten van onze moestuintjes en hup, daar is al weer iets nieuws! Dierenplaatjes, van commentaar voorzien door Freek Vonk. Die man is onnoemelijk populair bij kinderen en dus zijn die plaatjes ook een hit. Hoeveel moeders, vaders, oma’s en opa’s, tantes zullen niet dringend verzocht zijn om de komende weken toch maar vooral naar AH te gaan? “Want dan krijg ik mijn album lekker gauw vol!!” Dat hoort namelijk ook bij de actie, het is één grote marketingstategie. |
Ik spaar ze zelf ook, voor neefje Tim, die droomt van avontuur en best wel eens in de jungle zou willen zijn. De jongetjes hier bij het Ommoordse AH filiaal moest ik dus helaas teleurstellen. Gelukkig waren er genoeg anderen die de plaatjes wel weggaven, zodat ze naar hartenlust konden ruilen.
Nee, dit is geen dorpsgezicht van ergens op de Veluwe, of in Drenthe. Dit is (ook) Rotterdam. Hier geen hoge flats, geen hippe architectuur. Dit is Tuindorp Vreewijk. Ontstaan in het begin van de vorige eeuw, als woonwijk voor arbeiders en kantoorbedienden. Die natuurlijk ook recht hadden op een goede woning en een prettige woonomgeving. De huizen zijn klein en in de loop der tijd natuurlijk aangepast aan wat modernere eisen. Er zijn wellicht ook huizen samengevoegd. Maar wil je de sfeer van zo’n huis uit de beginperiode proeven, bezoek dan de museumwoning. Nog vrijwel geheel in oorspronkelijke staat. Kijk even op de website voor de juiste openingstijden.
Tuindorp Vreewijk is nog steeds rustig en kleinschalig. Er is een tijd sprake geweest van sloop, maar de bewoners hebben zich hevig verzet. En met succes, want een deel is inmiddels Rijksmonument. Beslist de moeite waard om ook dit deel van Rotterdams architectuur eens te bekijken.
