In een ver verleden heb ik dapper pogingen ondernomen om schaken te leren. Maar helaas, dat soort spellen zijn niet voor mij. Ik heb geen tactisch inzicht en dus verloor ik telkens jammerlijk. Nou ja, er zijn ergere dingen in het leven, nietwaar?
Maar als ik in de grote bieb in Rotterdam ben, kan ik met heel veel genoegen kijken naar de schakers. Geen idee wie er op verlies of winst staat, of ze goed zijn. Er is een spel op reuzen formaat en daar zitten vaak heel veel toeschouwers om heen. Maar hier wordt aan een kleine tafel gespeeld, zeer geconcentreerd. En ik durfde niet te storen, dus fotografeerde ik alleen het spel en een anonieme hand. Ik geloof dat ze zelfs niet gemerkt hebben dat ik fotografeerde 😉
Tag Archives: Rotterdam
Wandelen
Wandelen doe ik niet alleen in de wandelclub, maar samen met Leo ga ik er ook op uit. Op zondag willen we vaak een lekker stuk lopen. Dan pakken we de metro en stappen bij een willekeurig station uit, lopen een flink eind tot een volgend station en hup, die 10.00 stappen zijn weer binnen. Onderweg is altijd wel een cafeetje te vinden voor een koffiestop, want het moet natuurlijk wel gezellig blijven 😉
Vorige week deden we dat ook en liepen we van het Eendrachtsplein naar het Marconiplein. Niet rechtstreeks maar via allerlei omwegen. Eerst over de Westersingel en de Westzeedijk, we lieten de G.J. de Jonghweg rechts liggen, maar namen de Westzeedijk verder. Daar stonden vroeger de talrijke loodsen van Van Gend & Loos en rook je van verre de huidenhandel van Kaufmann. Dat laatste gebouw is gerenoveerd en verbouwd tot appartementen, met de toepasselijke naam “Looiershof”. Ik wilde ook even in de Havenstraat kijken, in mijn herinnering een heel lange straat. Nu leek hij veel korter. We liepen verder, kwamen bij de molen van Delfshaven en tenslotte bij de Oude Kolk en de Pelgrimskerk uit. Na een stop in een bruin cafeetje namen we nog de Schiedamseweg, naar het Marconiplein. Daarna bracht de metro ons snel naar Ommoord terug.
Deel dit op:
Niet voor niks…
Image
Doe mij maar een kopje thee, zei ik tegen Leo, toen we op de Boekenmarkt in Ahoy waren. Hij kwam terug met twee loei hete kartonnen bekertjes, één met koffie voor hemzelf en één met water. Het theezakje, de suiker, melk en plastic lepeltjes had hij zelf moeten pakken. Het ene links en het andere rechts van de verkoopstand.
Voor dat bekertje thee moest hij € 2,50 betalen. We vonden het nogal een prijs en Leo had er dan ook wat van gezegd. Maar dat haalde niks uit natuurlijk.
Ik erger me vaker aan de slechte kwaliteit van de Hollandse horeca. Zo’n kopje thee kost aan inkoop niet meer dan € 0,10. Reken er wat bij voor het opwarmen van het water. Want aan service komt er niks bij, de rommel dien je na afloop zelf op te ruimen. Met € 1,50 is het meer dan dik betaald.
Nou ja, het was in ieder geval niet zo duur als het kopje “Chai extra latte” dat ik een paar weken geleden in Leeuwarden geserveerd kreeg. Ik stelde me er veel van voor, maar het bleek een glas slappe thee met wat kruiden en daarbij een glas opgeklopte melk te zijn. Voor € 3,95 ook niet voor niks.
Ben ik nou een eenling die zich hierover druk maakt?
Deel dit op:
Zoeken naar boeken…
Gallery
This gallery contains 3 photos.
Elk jaar, aan het eind van januari, vindt in Rotterdam het boekenfestijn plaats. Dat gebeurt in het hele land, op meerdere plaatsen en data, maar wij gaan natuurlijk hier in Ahoy kijken. Hebben we dan boeken nodig? Nou… eh… nee. … Continue reading
Deel dit op:
Wandelen
Image
Het hoeft helemaal geen mooi weer te zijn om lekker te wandelen. Vorige week was het koud en mistig. Maar vijf dames, waaronder ikzelf, hadden toch hun wandelschoenen uit de kast gehaald voor de wekelijkse donderdagochtendwandelig. We maakten een rondje Ommoord, langs kinderboerderij en de Rotte naar Oud Verlaat. Onderweg hielden we even halt voor een sanitaire stop en daar maakten we ook maar tijd vrij voor een kopje koffie 😉
En zo had ik mijn 10.000 stappen weer binnen voor die dag.
Deel dit op:
Teruggevonden
Bron: De Oude Rotterdammer
Gek, dat sommige beelden zo blijven intrigeren. Zoals die melkwinkel op de Oude Binnenweg in Rotterdam, waar ik al eerder over schreef. Rotterdam heeft niet zoveel oude gebouwen meer, zeker niet in het centrum. Misschien komt het daardoor.
In ieder geval weet ik nu dat die winkel er al was, toen mijn moeder een klein meisje was. Dat maak ik op uit deze foto, die dan wel niet gedateerd is, maar waarvan ik denk dat ie zo rond 1910 gemaakt is. Dit soort kleding herken ik van oude foto’s. Eén van die kinderen zou zo maar mijn moeder of een tante kunnen zijn. Dat kan ik niet bekijken, maar op de achtergrond is die melkwinkel in vol ornaat nu goed te zien… 😉
Deel dit op:
Spreuk van de week
Elke maandag vind je hier een leuke poster. Zodat we de week in ieder geval met een (glim)lach kunnen beginnen.
Deel dit op:
Reuring
 willekeurige foto van internet geplukt 😉 |
Afgelopen woensdag liepen Marthy en ik in Rotterdam een straat in, waar twee jongetjes ons tegemoet kwamen. “U kunt niet daarheen” wezen ze. “Daar is de politie en er ligt een bom”. We lachten wat, geloofden ze niet en vonden het best wel een beetje spannend. Dus wij er op af, een beetje reuring kan geen kwaad. Maar inderdaad, er stonden politiewagens en iedereen werd tegen gehouden. Een man vertelde dat er altijd wel wat aan de hand was daar. Er was al een arrestatieteam naar binnen, volgens hem. Dat die agenten allemaal bivakmutsen droegen, vonden we opmerkelijk. Maar ja, wij hebben dan ook geen ervaring met arrestaties. |
Het werd een beetje koud, we wilden ook wel wat gaan eten. Dus liepen we via een andere weg naar het restaurant.
’s Avonds kon ik er niks van vinden op het regionale nieuws, dus zou het wel een onbeduidend iets geweest zijn, dacht ik. Een klein drama tot grote proporties opgeblazen. Maar gisteren hoorde ik ineens dat er die dag daadwerkelijk iemand was gearresteerd, dat er een kalashnikov en munitie was gevonden. Een terreurverdachte… dat is toch niet niks.
Zoveel reuring, nee dat is iets te veel van het goede. En ineens bedacht ik me dat we wel een beetje naïef waren geweest. Voortaan maar meteen rechtsomkeert maken. Veiligheid voor alles!
Deel dit op:
Stil
Dit is een ongewoon gezicht. Station Beurs, het drukste station van de Rotterdamse metro, maar nu bijna verlaten. Slechts één vrouw checkt haar mobiel. Och, het was al laat in de avond en niemand wilde nog de stad in. Er waren wel mensen die naar huis wilden en binnen no-time was het dan ook weer druk hier. Maar heel even leek het bijna uitgestorven…
Deel dit op:
Wandelen
| Wanneer het droog weer is, trek ik graag op uit. Dit keer even wandelen in het Kralingse Bos, met de wandelclub. Samen even kletsen over van alles en nog wat, de dagelijkse dingen doornemen. Ondertussen moet je stevig doorlopen. Want die stappen moeten wel worden gezet. Nee, het lukt me niet om elke dag 10.000 stappen te zetten. Maar zo nu en dan piekt de stappenteller behoorlijk.En er is altijd wel iemand bij die je attent maakt op iets bijzonders. Op een bijzondere boom, en net afgezaagde stronk. Of op zoiets als deze lieve paddenstoelen. Schattig toch? Het lijkt wel of ze blozen… |
  |
