B
ij een ouderenflat in de wijk ontdekte ik deze tafel. Het ziet er wel leuk uit en de bedoeling lijkt me duidelijk. Hier kun je eventjes gaan zitten en een spelletje schaken of dammen. Alleen mis ik wel iets. Want die spelletjes doe je toch altijd met zijn tweeën en waar moet je tegenstander dan gaan zitten? Die zal toch zijn eigen stoel moeten meebrengen. Of is het juist bedoeld voor mensen in een scootmobiel?
Tag Archives: Rotterdam
Maeslantkering
Tijdens de Wereldhavendagen bezochten we ook de Maeslantkering.
Na een gezellige boottocht kwamen we bij de stormvloedkering aan, waar we een rondleiding kregen. Er zijn natuurlijk heel veel manieren om het water bij een storm tegen te houden, maar de haven van Rotterdam is te bereiken zonder belemmeringen, dus moest er voor de kering een bijzonder plan bedacht worden. Sluizen of iets van die strekking kwamen niet in aanmerking. Het plan voor de kering werd uitgevoerd door een Nederlands consortium van HBG (nu BAM), Volker Stevin en Hollandia Kloos.
Als hij niet in gebruik is -en dat is gelukkig heel vaak en heel lang- dan liggen de halfronde deuren van de kering tegen de wal. De deuren hoefden niet ter plekke gebouwd te worden. Dat gebeurde in een droogdok. De deuren zijn hol en drijven wanneer ze niet in gebruik zijn. Ze draaien op een enorm “bolscharnier”, het grootste ter wereld met een diameter van 10 meter en een gewicht van bijna 700 ton. De deuren worden in beweging gezet door een “locomobiel” en tanden aan de bovenzijde van de deuren. Een tamelijk simpele, maar wel effectieve manier. De kering is ook redelijk “onderhoudsarm”, want er liggen geen vitale delen onder water.
Doorlopend wordt het weer en de stormkansen door computers in de gaten gehouden en wanneer er hevige storm dreigt, treedt het noodplan in werking. Natuurlijk wordt er regelmatig getest, want niemand wil tijdens een hevige storm tot de ontdekking komen dat er iets aan schort. De laatste test werd afgelopen zaterdag gehouden. De Maeslantkering is het laatste deel van het Deltaplan. Nederland mag dan een stip op de wereldkaart zijn, er zijn hier toch maar prachtige projecten tot stand gekomen!
Ik ben altijd weer verbaasd en trots dat wij hier zoiets kunnen bedenken en bouwen. Al met al is het een geweldig en imposant bouwwerk en een bezoek met rondleiding meer dan waard. In dit blog kan ik niet alle wetenswaardigheden vertellen, maar geloof me, het is een vernuftig bouwwerk.
Deel dit op:
Drijvende koeien
Bij de excursie “Floating farm” in de Merwehaven konden we ons niks voorstellen. Reden temeer om er eens een kijkje te nemen – en dat viel niet tegen.
Eigenlijk was er van koeien nog niks te merken, want het hele project is nog in een experimenteel- en opbouw-stadium. Maar de bezielende uitleg van de vriendelijke dame gaf ons inzicht in wat er mee beoogd wordt.
55 Koeien staan op een soort ponton, met verdiepingen. De mest en urine van de dieren wordt automatisch afgevoerd en verwerkt. Elektriciteit wordt via zonnecellen opgewekt en de verwerking van de melk en melkproducten gebeurt ook ter plekke.
Een boerderij op het water dus, vrijwel geheel zelfvoorzienend en transparant. Zodat de mensen kunnen zien wat er gebeurt. Dat kinderen ook daadwerkelijk kunnen zien dat melk niet uit een pak in de winkel komt, maar wordt geproduceerd door echte levendige koeien. Maar ook een boerderij die naar een plek gesleept kan worden waar duidelijk behoefte is aan vers en natuurlijk voedsel. Waardoor de aan- en afvoerwegen beduidend korter worden. Bijvoorbeeld in Singapore, Honk Kong of na een enorme storm, zoals indertijd in New Orleans en New York.
De 55 koeien (zoveel kan een melk-installatie per keer aan) leveren natuurlijk niet voldoende melk om heel Rotterdam te voeden, maar het is dan ook nog maar een experiment. Een concept dat mogelijk meer in zich heeft dan nu wordt gedacht.
Wanneer de productie op gang is gekomen, zullen we zeker eens kijken hoe dat bevalt.
Deel dit op:
Vliegveld
Dat op een vliegveld de veiligheid constant in de gaten wordt gehouden, spreekt vanzelf. Jammer genoeg denken we nu in de eerste plaats aan aanslagen, terrorisme. Maar ook brandveiligheid heeft een zeer hoge prioriteit. Daarom is er op het vliegveld altijd, 24 uur op 24 een brandweerploeg aanwezig. Ze hebben een aantal dagen dienst, in wisselploegen. Slapen en eten in hun eigen ruimten, hebben een eigen sportunit. Ze staan dus elke minuut van de dag paraat en oefenen regelmatig om op te zijn voorbereid. Voor alle soorten van calamiteiten, grote en kleine branden.
De brandweer heeft er de beschikking over enorme brandweerwagens. Dat zie je wel aan de vriendelijke stagiair die naast één van de wielen staat.
En mocht er dan iets gebeuren, zijn ze ook zo startklaar: ze stappen meteen in hun klaarstaande broek en schoenen!
En speciaal voor ons werd nog even een spuitdemonstratie gegeven.
Deel dit op:
Vliegveld
Afgelopen vrijdag reden we om half acht al van huis weg. We moesten naar het ss Rotterdam, van waar de excursies van de Wereldhavendagen vertrokken. Een flinke omweg naar Rotterdam-The Hague Airport, want dat ligt zowat op loopafstand van ons huis.
Maar het was het vroege opstaan meer dan waard. Na een echte “security-check” mochten we een kijkje nemen achter de schermen, onder leiding van een praatgrage Anita, die ons met veel humor alle ins and outs van het vliegveld liet zien. Het vliegveld wordt verbouwd en dus liepen we via een tijdelijke vertrekhal naar de bus, die ons over de start- en landingsbaan reed en ons voerde langs de hangars met kleine vliegtuigen. Want niet alleen lijnvluchten vertrekken van dit vliegveld, ook veel zakenmensen huren een klein vliegtuig om zo snel mogelijk hun zaken in het buitenland af te handelen. En er vertrekken vluchten met parachutespringers, lesvliegtuigen.
Ook de trauma-helikopter heeft een vaste plek op het vliegveld.
Ondertussen kregen we van alles te horen over wat er allemaal komt kijken bij een vlucht, hoe alles snel, snel geregeld moet worden. Van veel zaken heb je als leek natuurlijk geen benul. Daarom is zo’n excursie niet alleen heel leuk, maar geeft het ook wat meer inzicht in alles. Want als passagiers nog op hun bagage staan te wachten, is er al weer getankt, de catering al aan boord, alles al schoongemaakt. Worden de koffers en tassen voor de volgende vlucht al weer in het bagageruim gestapeld.
Dat natuurlijk de veiligheid ten alle tijde het allerbelangrijkst is, dat er gecheckt en dubbel gecheckt wordt. Dat de start- en landingsbaan vrij moet zijn, ook vrij van vogels en andere dieren. Een vliegtuigmotor heeft een enorm vermogen, maar kan een botsing met een vogel niet zo goed verdragen. Tot het personeelsbestand behoren dus niet allene mensen, maar ook een aantal roofvogels. Die hebben de taak andere dieren te verjagen.
Even reed de bus met topsnelheid over de landingsbaan, maar er kwam al weer een vliegtuig aan en dus moesten we gauw het veld ruimen.
Er kwam nog een heel belangrijk aspect aan de orde, maar dat is best een apart blogje waard. Daar vertel ik dus later over.
hdr
Deel dit op:
Muzikaal begin van de week
Net als vorig jaar begin ik elke week weer met muziek. Het kan van alles wat zijn, in elke taal, soms ontroerend, soms carnavalesk. Maar het brengt in ieder geval mij altijd in een goed humeur.
Een stukkie oud Rotterdam, met herinneringen van Peter Blanker:
Deel dit op:
Druk, druk, druk…
Och heden, wat kan een mens toch veel te doen hebben. Nou ja, denken veel te doen te hebben, want als pensionado zouden we natuurlijk geen tijdgebrek mogen claimen. Maar toch, twee drukke dagen met excursies van de Wereldhavendagen, wat klusjes in huis, boodschappen, plannen voor een komend weekend en na al die uitstapjes eens even lekker uitslapen… Tja dan schiet het bloggen er even bij in. Geen ramp, denk ik dan maar. Binnenkort maak ik wel blogjes over wat we zoal deze dagen gedaan en gezien hebben. Nu zullen jullie het nog even met een foto-impressie moeten doen 😉
Deel dit op:
Trend
Rotterdam heeft er een nieuw “eetpaleis” bij, een foodhal op de Wilhelminapier. Leo en ik liepen er afgelopen weekend doorheen. We waren op weg naar iets anders, hadden geen honger. Maar kregen ook geen trek bij het zien wat zo’n foodhal inhoudt.
Het zal wel een trend zijn en bij jongeren heel geliefd, maar wij vinden dat zelf je eten halen, het geserveerd krijgen op een kartonnen plaatje, bordje of in een servetje gerold, nou niet het toppunt van culinair genoegen. Koffie uit kartonnen bekertjes, bier zonder glas, nee het trekt ons niet aan. Misschien zijn we er te oud voor aan het worden. Hebben we behoefte om ons te laten bedienen, ik weet het niet. Maar geef ons maar een gezellig café met een vriendelijke serveerster en net bestek en servies.
Deel dit op:
Wereldhavendagen
Het is al weer bijna het eerste volle weekend in september, dus worden in Rotterdam de Wereldhavendagen gehouden. Ik weet inmiddels dat ik het altijd verkeerd uitspreek, want het zijn natuurlijk de wéreldhaven-dagen en niet de wereld-hàvendagen. Rotterdam is tenslotte een echte wereldhaven! Ik ga mijn leven beteren 😉
Wij hebben al een aantal excursies geregeld. Het betekent morgenochtend zeer vroeg present zijn, want dan gaan we naar het vliegveld voor een rondleiding achter de schermen. Want ook het vliegveld behoort tot een deel van de haven!
Het belooft mooi weer te worden, dus wie weet, komen er ook een paar mede-bloggers een kijkje nemen. Er is voor iedereen altijd van alles te zien en te beleven.
Deel dit op:
Compositie in groen
Afeglopen zondag liepen we weer eens door Trompenburg in Rotterdam. Er is altijd van alles te zien in dit arboretum en het wordt allengs drukker. Het is dan ook heerlijk om tussen al het groen te lopen en telkens weer nieuwe dingen te zien. En natuurlijk foto’s te maken. Ik heb al een collectie van honderden foto’s in vrijwel elk seizoen. En dan probeer ik iedere keer weer een andere blik. Dit keer viel me op hoeveel tinten groen er te zien zijn:
