Tag Archives: Rotterdam

Hotel

Posted on by
11

Ach, zo’n goed hotel was het niet. Een beetje vervallen, oude chic en vergane glorie. Maar nu zal het dan toch verdwijnen. Hotel Central, waar voor ons zo’n belangrijke herinnering ligt. Dat geeft toch een klein steekje in ons hart.

Maar ja, zo gaat dat in Rotterdam. Daar moet veel wijken voor nieuwere, grotere en imposante gebouwen. Het zij zo! Alleen de gevel blijft staan, maar daar achter komt een nieuw gebouw met veel meer verdiepingen en dan gaat algauw het authentieke eraf.

Er waren vele illustere gasten, zoals Jimmy Hendrix, maar ook dat is geen reden om het gebouw te bewaren. We moeten vooruit in de vaart der volkeren, nietwaar?

En wij, Leo en ik, zullen alleen nog in gedachten kunnen terugkeren naar die ene avond, 4 december 1971. De avond waarop ik een beetje gespannen in de societeitszaal zat, wachtend op wat komen zou. En toen ineens, donderslag bij heldere hemel, die jongen binnenkwam. Netjes gekleed, blazer, nonchalant zoekend naar wat kleingeld in zijn jaszak.

En ik wist meteen, dit is hem! En daar ben ik nu al meer dan 50 jaar mee getrouwd.

In alle seizoenen

Posted on by

Dit bootje hoort bij Trompenburg Arboretum en het ligt heel vaak in de sloot achter de grote schuur.

Vrijwel altijd komen we daar tijdens een wandeling langs. En ook bijna altijd maak ik er een foto van. Die zijn niet altijd even mooi of goed belicht.

En natuurlijk is de omgeving ook niet altijd fotogeniek. Want er is wel veel groen, maar soms is het licht te grijs, te donker of valt er nauwelijks kleur te bekennen.

Maar op de een of andere manier wil ik er dus altijd een plaatje schieten.

Gewoon, voor mijn eigen plezier, want ik vind dit een heel schilderachtig plekje.

Strand

Posted on by

In Rotterdam lopen op het ogenblik een heel aantal bouwprojecten. En één van die projecten is de ontwikkeling van de Rijnhaven. Een deel daarvan heb ik al eens laten zien.

Een deel van de Rijnhaven is inmiddels gedempt. Dat stuk, achter het Luxor theater, ligt al een tijdje braak. Tijdens de Havendagen 2024 was het mogelijk daar een kijkje te nemen en te zien hoe het “strand” erbij ligt. Nou ja, wie veel fantasie heeft kan er misschien iets van maken, maar vooralsnog is het niet veel soeps.

Verderop konden we maquettes bekijken en zien hoe dat gebied in de toekomst ontwikkeld zal worden. Er wordt op dit moment vooral heel veel nadruk gelegd op dat strand en het park dat er zal komen. Maar het allergrootste deel wordt het land toch bebouwd met enorme wolkenkrabbers.

Nou weet ik niet of die architecten juist inschatten hoe groot zo’n stuk land is. Maar als al die hoogbouw er uiteindelijk staat, blijft er maar een miniem stuk over voor strand en park.

Oké goed, alle stukken groen en recreatie zijn mooi meegenomen. Maar wie denkt dat je in dat toekomstige park lekker kunt wandelen….? Een ommetje, meer is er, schat ik, niet mogelijk. Zo’n filmpje is mooi, maar de werkelijkheid moeten we nog zien te verwezenlijken.

Als de clip niet start, dit is de link

Havendagen

Posted on by

Lag vroeger de reclame voor de Rotterdamse havendagen al wekenlang bij de Appie of elders in de stad, dit jaar waren de vooraankondigingen maar mondjesmaat. O, er was voldoende berichtgeving, maar een beetje verborgen, alles digitaal… Bespaart papier, spaart het milieu, zullen we maar denken.

In voorgaande jaren hebben we vaak allerlei excursies geboekt. Dit keer gingen we op de bonnefooi en lieten we de busreisjes en zo maar voor wat ze waren. Het was mooi weer en we gingen gewoon sfeer proeven. Met het OV naar de stad en dan lopen en zien waar we wat we tegenkwamen.

We liepen richting het Maritiem Museum en daar achter op de Schiedamsedijk was van alles te zien, te horen, te ruiken en te proeven. Het was druk, maar gezellig druk. Geen duwende menigte, wel heerlijk kuierende mensen. Er waren oude ambachten (altijd en nog steeds leuk), informatie over scheepsbouw en andere maritieme zaken. Alles afgewisseld met een bigband die pittige muziek liet horen of een Shantykoor voor de couleur locale.

We liepen verder, bekeken vanaf de Erasmusbrug het nog altijd drukke scheepvaartverkeer, aangevuld met roeiboten, speedboten en patrouillerende politievaartuigen.

Bomen

Posted on by

Vorige week kreeg ik het boek “Trompenburg, Tuinen & Arboretum Rotterdam”, een flink formaat boek over -hoe kan het anders- Arboretum Trompenburg.

We komen er vaak en met veel plezier, want er is altijd veel te zien. De tuin is al heel oud en er staan dan ook heel wat oudere en echt volwassen bomen. De schrijver Ger Fortgens, is meer dan 31 jaar lang verbonden geweest aan de tuin en heeft er met hart en ziel als hortulanus gewerkt.

Het boek leest prettig en geeft een schat aan informatie over bomen, struiken en planten die men in Trompenburg kan vinden. Maar ook over het belang van het zoeken naar de juiste standplaats voor een boom of plant, over vermeerderen en nog veel meer.

In een stad als Rotterdam dreigen bomen vaak het onderspit te delven, want… Ja er moet zoveel gebeuren. Riolering verlegd, straten verbreed of aangelegd. Bomen kunnen in de weg staan en dan wordt soms maar besloten tot het kappen of verwijderen ervan.

Maar juist bomen en planten zorgen voor een betere atmosfeer, de stad wordt er koeler van en de lucht zuiverder. Hopelijk houdt men daar in de toekomst goed rekening mee. Want voordat een boom tot volle wasdom is gekomen, zijn er al gauw een paar decennia voorbij.

Monument

Posted on by

De foto hieronder lijkt een beetje vreemd en dat klopt ook wel. Het is Rotterdam, maar ook weer niet, want deze foto werd genomen in Miniworld Rotterdam.

Het monument dat hier zo pront op de voorgrond staat, stond eens in Rotterdam. Het maande de Rotterdammers aan de slag te gaan, na het grote bombardement op 14 mei 1940.

Rotterdam heeft er geen gras over laten groeien en begon meteen aan de herbouw. En passant kwam men tot de ontdekking dat er nog wel meer gesloopt en herbouwd kon worden. Het resultaat is na bijna 85 jaar dan ook spectaculair te noemen.

Ook het grote monument had uiteindelijk zijn taak volbracht en viel ten prooi aan de slopershamer. We kunnen natuurlijk niet stil blijven staan bij alle narigheid. Maar in Miniworld Rotterdam is nog wel ruimte en daar kan het dus nog bekeken worden.

Mooi onderwerp voor mijn blog op deze 14e mei, niet dan…?

Mooie bruggen

Posted on by

In Rotterdam liggen nog steeds “takkenbruggen”over sommige singels. Die werden al zo’n 120 tot 160 jaar geleden gemaakt van dikke takken eikenhout.

Bron: De Havenloods, Rotterdam

Natuurlijk is zo’n brug gevoelig voor de weersinvloeden en moet dan ook regelmatig onderhouden of vernieuwd worden.

Vaak worden bruggen na verloop van tijd vervangen door moderner exemplaren, van beton en asfalt.

Maar vijf van deze bruggen zijn nog in hun oorspronkelijke, maar gerenoveerde vorm, te zien.

Op de Heemraadsingel en Proveniersingel werd nog eikenhout gebruikt. Voor de andere bruggen koos men voor robinia hout, dat even sterk en vrijwel gelijkwaardig is. Eikenhout schijnt in Europa bijna niet meer te krijgen.

Zo’n mooie brug geeft een heel bijzonder cachet aan een singel. Veel statiger en romantischer dan beton.

Altijd mooi

Posted on by

Afgelopen donderdag weer lekker gewandeld en natuurlijk bijgekletst.

Even leek het nog niet door te gaan, want een paar Ganzen had blijkbaar geen zin om te wachten en waren al vooruit gegaan.

Het bleek een misverstand of een te snel lopend horloge, wie zal het zeggen.

Maar eenmaal aan de koffie was het weer als vanouds.

Lekker gelopen langs de Rotte en dat levert elk seizoen mooie beelden op.

Ik blijf genieten van die stukje rivier, waar met een stralend blauwe lucht alles er zo vrolijk uitziet.

Ballet

Posted on by

Voor mijn 75e verjaardag kreeg ik van Leo een heel bijzonder cadeau: een kaartje voor een balletuitvoering. En wat voor een ballet, het grootste zwanenmeer ter wereld. Ik was superblij, want ik ging niet alleen, Leo ging mee.

Ik dacht niet dat Leo het erg interessant zou vinden, dus had ik het helemaal niet gek gevonden als hij halverwege een beetje ingedommeld was. Maar nee, de hele voorstelling heeft hij aandachtig gekeken. Het was dan ook heel mooi, grootst en betoverend.

Ik zag dat er weer een balletvoorstelling in Luxor zou zijn. En gelukkig, er waren nog net twee mooie plaatsen vrij. Dus gingen we afgelopen maandag naar de Notenkraker.

En weer werden we betoverd door het verhaal en de prachtige balletuitvoering.

Er wordt geen woord gesproken, maar toch zie je het hele verhaal voor je ogen uitrollen. Hoe het feest begint op Kerstavond, Clara die in slaap valt en droomt dat haar mooie notenkraker-pop een echte prins wordt, de Muizenkoning en zijn muizenleger en tot slot de prachtige dans van de Suikerfee.

Een heerlijke en betoverende ervaring voor jong en oud

Pannen

Posted on by

In de kookwinkel in de Rotterdamse Markthal zag ik een mooie set pannen. Nou heb ik al jaren een set pannen natuurlijk, maar deze waren wel een beetje bijzonder.

Leo was de kookboeken aan het bekijken, dus liep ik naar hem toe en zei hem dat ik nieuwe pannen nodig had. Verbaasd keek hij op. Nieuwe pannen, waarom?

Een beetje kribbig vertelde ik dat dit wel heel bijzondere pannen waren en dat ik beslist niet meer zonder kon koken. Hij liep met me mee, maar snapte niet zo gauw waarom ik nou precies dié pannen wilde.

Totdat hij beter keek en het kwartje bij hem viel. Want zeg nou zelf, koken in pannen die Leo heten…..

Nee, ik heb ze niet gekocht, het was maar een grapje. Ik kook nog wel uit mijn vertrouwde pannenset. Dat smaakt ook gewoon lekker, vindt Leo.