Een paar weken was ie er plotseling: een mooie rode kater. Hij scharrelde wat in de buurt en kwam, luid mauwend, op me af. Binnen no time was ie ons huis ingelopen, maar ook weer met zachte hand naar buiten geleid. Regelmatig zien we hem in de buurt en altijd komt hij wel een kopje geven en kijkt hij met droeve ogen naar me op.

Gisteren zat hij ineen voor het keukenraam. Het is een bedelaar eerste klas en een stemmetje in mij riep: neem hem in huis, toe. Maar allergische huisgenoten zouden een kat niet op prijs stellen. Dus nee, toch maar niet.
Ik hoop vurig dat hij gewoon een beetje op avontuur is en wel een warm en comfortabel huis heeft, waar een bakje kattenvoer en een zacht kussen voor hem klaar liggen.