 klik op de foto om te vergroten |
Soms weet je niet waarom iets je zo kan raken. Er zijn heel veel afbeeldingen van vrouwen in kimono. Maar toen ik deze houtsnede zag op de tentoonstelling Japan Modern in het Rijksmuseum, was ik er meteen weg van. Zo ijl, zo sereen, de omgeving een beetje mistig en mysterieus. Er hingen nog meer mooie dingen op die tentoonstelling, maar dit was voor mij het topstuk.
De tentoonstelling is zeker de moeite waard en loopt nog tot 11 september 2016. |
 |
Wie in het Rijksmuseum eens op z’n gemak wil kijken, komt bedrogen uit. Mensen, mensen, wat is het druk daar. Hordes mensen voor de Nachtwacht, dikke rijen voor Maarten en Oopjen. Wie wat wilde bekijken, moest echt dringen. Het is natuurlijk best leuk dat Nederland, Amsterdam en onze beroemde schilders zo goed in de markt liggen, maar dat maakt het nog niet gezellig. Dus keek ik maar naar de mensen, die zich in allerlei bochten wrongen om, net als ik, nog iets te kunnen zien. En de vele anderen te ontwijken, die gewapend met smartphone of tablet, een selfie probeerden te maken. Van Maarten kon ik alleen maar zijn voeten fotograferen. En daar verbaasde ik me dan ook weer over. Want zeg nou zelf, zulke fraaie schoenen, dat is toch heel wat anders dan de hedendaagse sneakers? |
Meteen toen we uit tram 12 stapten in Amsterdam, op weg naar het Rijksmuseum, viel mijn oog op dit bordje. Wat betekent zo’n bord nou? Het heeft de vorm en rand van een verbodsbord, maar die fles en die 0% zijn verwarrend. Want mag je hier geen limonade of water drinken. Moet er nou alcohol in zitten of juist niet? Ik gok op het laatste….
| Tot mijn grote schande moet ik bekennen dat ik nog nooit in het Rijksmuseum geweest ben. Nu is het weer helemaal gerestaureerd en dus…. Maar waarom we nou juist deze week daar naar toe wilden, weet ik niet meer. In ieder geval hielden we geen rekening met al die andere mensen, die ook het zelfde plan hadden.Meteen al toen we uit de trein stapten, realiseerden we ons dat dit nou net niét een uitgelezen dag was. Dringen in de tram en bij het museum stond me een rij…. We zijn nog achteraan aangesloten, hebben even gewacht, maar toen werd ons duidelijk dat we beslist een andere dag moeten kiezen. |  |
Maar goed, een dagje Amsterdam is geen straf. We liepen heel op ons gemak kriskras over de grachten en gingen uiteindelijk naar de Hermitage, waar een prachtige tentoonstelling is ingericht over Tsaar Peter de Grote.
’s Avonds nog lekker op een terrasje wat gedronken en op de Zeedijk heerlijk Chinees gegeten.
