Na het lezen van I love you Rietveld was ik nieuwsgierig hoe het leven van Bep Rietveld, de oudste dochter, was verlopen. Haar plek in een toch bijzonder gezin, haar relatie met haar vader, hoe was dat? Ik las het boek “Waar kleur is, is leven” van Tineke Hendriks.
Bep moet een leven vol frustraties geleefd hebben. De relatie met haar vader was stroef. Ze bewonderde hem, begreep zijn passie voor de kunst, maar verafschuwde zijn verhouding met mevrouw Schröder en hoe hij omging met haar moeder. Die leed duidelijk onder de situatie, maar deed er niets aan.
Bep kon goed leren en tekende graag. Op de Middelbare school werd het tekenen veel belangrijker en verwaarloosde ze haar school. Uiteindelijk mocht ze lessen nemen bij Charley Toorop. Maar ook daar vond ze niet de aandacht die ze zo node miste.
Ze vlucht in een huwelijk, krijgt een kind en scheidde. Omdat ze haar plek niet kon vinden, vluchtte ze opnieuw, nu naar Indië, waar ze opnieuw trouwde. Ook dat bracht haar geen geluk.
Ze werd met haar kinderen geïnterneerd in een Jappenkamp en moest honger en ontberingen doorstaan. Maar ze bleef tekenen, al was het maar omdat de tekeningen troost voor anderen en eten voor haarzelf betekenden.
Later, weer in Nederland, inmiddels opnieuw gescheiden, trouwt ze voor de derde keer. Dan komt haar talent pas tot volle bloei.
Ik was zeer benieuwd naar wat Bep Rietveld aan werk heeft achtergelaten en gelukkig hebben haar kinderen een mooie website met zoveel mogelijk achterhaald werk gemaakt. Ik vond het zeer indrukwekkend.
