De TV-reclame duurt me vaak veel te lang. En dat niet alleen, het is schreeuwerig, vaak uiterst dom en onnodig. Want we hebben tenslotte alles al. En zouden we niet een beetje minder gaan doen? Nou dan!
Maar toch, zo nu en dan vind ik sommige reclames wel grappig. In ieder geval heel creatief bedacht. Zoals deze. Van zo’n stapel burger broodjesmonsters word ik vrolijk. Lekker zomers, weer eens wat anders dan anders.
En ik bewonder het brein dat zich hierop heeft mogen uitleven. Alle broodjes net iets anders. Met grote scheve tanden, een lange tong en uitpuilende oogjes. Dit vind ik nou goed bedacht.
Maar kopen? Nee, wij hebben geen barbecue en eten zelden burgers. Maar wie wel wil, kan deze week dus terecht bij de grootgrutter 😉
Toen ik een tijdje geleden dit stukje in de krant zag staan, dacht ik onmiddellijk aan een reclamestunt. De combi van de artiestennaam en titel van het lied leek me te toevallig. Maar wie zingt dat dan? Och, dan is het maar een paar klikken verder en je hebt via You Tube het lied te pakken. Nou, de zanger is zeker het aanzien waard, al is zijn lied is niet helemaal mijn smaak. Maar vrolijk is het wel. En er is niks mis met een vrolijk deuntje op de vroege morgen, nietwaar?
Aan deze reclame uiting erger ik me groen en geel. Waarom? Omdat het het zoveelste “weinig calorieën product” is? Nee, al zitten we daar natuurlijk niet op te wachten. Ik erger me omdat er geen letter Nederlands gebruikt wordt.
Ik ben niet religieus, maar toch heb ik een zwak voor Boeddha. Er zijn verschillende Boeddha-beelden, in soorten en maten, soms heel sereen, soms wat streng.
Tijdens onze wandeling met de Ganzenpas kwamen we deze muurschildering tegen. Een muur aan het begin van het “Zwaanshals”. Vroeger een wat armoedige straat, waar huis aan huis kleine winkels waren. Die zijn bijna allemaal verdwenen, al zitten er nog wel wat Marokkaanse en Turkse zaakjes. Maar het merendeel van die winkels is nu een beetje trendy en hip. Het begon met een winkel(tje) van het Kookpunt, dat zich allengs uitbreidde. Nu is het een gigantisch grote zaak, waar je van alles op kookgebied kunt kopen. Er zitten leuke boetiekjes met (vintage) mode, een mooie wolwinkel, een slijterij met exquise whisky. Leuk om eens een beetje te shoppen en rond te kijken. En die muur werd van armoeiig en grauw veranderd in hip en kleurig. Ik weet eigenlijk niet zeker of je dat nou rangschikt onder mural of reclame. Maar leuk is het wel!
Meestal vind ik de reclame van Appie met die schreeuwende hamsters niet om aan te zien. Maar ze zijn geloof ik nogal populair en dus worden ze nogal eens gevraagd acte de présence te geven.
En omdat ik liever niet de kant-en-klare “duurzame” producten van de voedingsindustrie koop, besloot ik gisteren biologische spinazie in mijn karretje te leggen. Maarrrr… die zak met 200 gram bioblaadjes kostte ruim 2x zoveel als een zak NIET biogroene spinazie. Nog voordeliger was een zak NIET biogroen van 400 gram. Die kostte zelfs minder dan 2x 200 gram samen. Ja ja, meneer AH, dat lijkt er toch wel een beetje op dat de prijzen eerst flink verhoogd worden en er dan “genereus” met korting wordt gewapperd. Daar trappen wij niet in! Zo wordt biologisch alleen maar DUUR en niet duurZAAM! Ik begrijp best wel dat biologisch wat duurder kan uitkomen, maar deze verschillen waren me toch te gortig. Of was het helemaal niet de bedoeling dat we en masse biologische groenten gingen kopen? Moesten we toch maar vooral kiezen voor die producten van de international? Tja, dat is dan jammer. Ik doe daar niet aan mee!