De verenigde Naties hebben 2013 uitgeroepen tot het jaar van QUINOA (spreek uit ˈkiːnwɑː). De kleine ronde korreltjes zijn het zaad van een plant die niet tot de graan- en ook niet tot de grassenfamilie behoort. Maar in de Andes gebruiken de Inca’s het al vele eeuwen.
Ik had er al van gehoord, maar nog nooit gegeten. Vorige week toch maar eens geprobeerd. Het moet heel eiwitrijk zijn en er vullen, goed passend dus in een menu waar op de calorieën gelet wordt!

Je kookt het ongeveer als rijst en ik  maakte er dit vegetarische gerecht bij:

Ingrediënten:
(4 personen)
2 uien, gehakt
2 teentjes knoflook, gehakt
4-5 paprika’s, in repen
1 rode peper, in kleine stukjes gehakt
klein blikje tomatenpuree
klein blikje mais
peper, zout, gemalen koriander (=ketoembar)
300 gram quinoa
1 groentenbouillonblokje
wat olie om te bakken
100 gram geraspte (parmezaanse) kaas

Zet de quinoa op met 450 ml water en het bouillonblokje. Laat ca. 8-9 minuten goed doorkoken, tot er putjes in de oppervlakte komen. Neem van het vuur af en laat nog ongeveer 10 minuten staan, zodat het mooi droog wordt.
Fruit de uien en knoflook aan in de olie.
Voeg tomatenpuree en rode peper toe, fruit kort mee.
Voeg de paprika er bij, bak even stevig aan.
Voeg peper, zout en ketoembar naar smaak toe en stoof alles op lager vuur tot het gaar is. Roer tot slot de maiskorrels erdoor.

Leg een stuk bakpapier op een bakplaat en maak hierop 4 kleine kaashoopjes. Zet ca. 1 minuut op vol vermogen in de magnetron of zolang in een hete oven totdat de kaas geheel is gesmolten. Laat even afkoelen.
Serveer de quinoa met de gestoofde paprika’s en leg er de kaaswafels op.
Geef er eventueel nog wat salade bij.

EET SMAKELIJK!