Bomen

In Rotterdam staan heel veel bomen. Die met elkaar de lucht zuiveren, schaduw brengen en grijze straten een beetje levendiger maken. Helaas, niet allemaal staan ze er even florissant bij. Voor de afdeling Groenbeheer is het een flinke klus om alles netjes en gezond te houden.

Soms is een boom ziek of verzwakt en moet ie gekapt, omdat er ongelukken zouden kunnen gebeuren als hij omvalt. En al is niet iedereen het daar dan mee eens, het is onvermijdelijk. Je wilt toch graag weten waarom zo’n grote boom moet worden omgehakt en of er dan ook weer een voor in de plaats komt.

Tegenwoordig krijgt zo’n boom een bordje met een QR-code. Kwestie van even scannen met je telefoontje en je weet wat er mee gebeuren gaat. Zoals deze boom, een paardenkastanje.

Volgens de code is hij ziek. Hij ziet er ook een beetje kwakkelend uit. Wat er precies aan de hand is, weet ik niet. Wel dat hij waarschijnlijk vervangen wordt door een witte moerbei.

Even verderop staan nog meer bomen met een code. Ook die moet omgehakt worden en later zal er een andere boom voor in de plaats komen.

Het blijft jammer dat die bomen verdwijnen, maar met een beetje geluk staan er binnenkort weer andere exemplaren met groeipotentie.

Weer open

Bron: Google foto’s

Vanaf vandaag is er geen QR-code meer nodig als we een drankje willen drinken in een café of een hapje in een restaurant willen eten. Gelukkig!

Niet dat we zulke grote “consumers” zijn, maar het belette ons toch om er op uit te trekken. Met mooi weer waren de beperkingen minder heftig. Een meegebracht broodje en een fles koffie maakten dat we geen honger of dorst hadden. En voor de kleine boodschap was ook al lang een oplossing gevonden. Maar met regen of storm bleven we thuis. Nu zullen we wel weer snel een museum gaan bekijken.

Het lijkt allemaal weer een beetje op het oude normaal. Grote evenementen en mensenmassa’s lieten we toch al lang aan ons voorbij gaan. We genieten het meest als het lekker rustig is.

Vandaag

Foto gemaakt in Onderduikmuseum te Aalten
Een vereenvoudigde versie van de Universele Rechten van de Mens (klik voor PDF-doc.)

We wisten het wel, maar toch….

Maar nu is het dan de dag waarop een groot aantal mensen, die een persoonlijke keus hebben gemaakt, voor gesloten deuren komen te staan. Ook Leo en ik behoren daartoe.

Ik zal jullie niet vermoeien met onze argumenten. Wel zou ik het prettig vinden als iedereen even verder leest.

Want ik vraag me nog steeds af WAAROM? Welke misdaad hebben wij begaan?

Hebben wij
* een moord begaan? Nee, we slaan nog geen vlieg dood.
* de belasting ontdoken? Ook niet, we betalen netjes elk jaar onze aanslag!
* hebben we ons dronken in het verkeer begeven? Absoluut niet!
* hebben we soms ergens brand gesticht? Geen denken aan!
* hebben we de koning ten diepste beledigd? Welnee!

Wat hebben we dan wel gedaan?
We hebben NEE gezegd tegen een experimentele vaccinatie (bron: RIVM), die NIET verplicht is! Die keus is de overheid onwelgevallig en maakt ons tot paria’s.

Het is onze keus, ons eigen lichaam.
Een ieder die zich wel heeft laten vaccineren, heeft daar zijn eigen redenen voor.

Hoe dan ook, we gaan er toch, op onze manier, het beste van maken!

Digitaler

Kun je een woord als “digitaal” bijvoegelijk gebruiken en dan vergroten, dus digitaler, digitaalst?

Ik denk het niet maar toch hou ik deze kop maar even boven dit bericht.

Het maakt misschien iets meer duidelijk van wat ik laatst las.

Nu veel mensen thuis werken en dus minder persoonlijk contact hebben, wordt er van alle kanten gedacht over nieuwe mogelijkheden. En één van die mogelijkheden is dat je een (kerst)kaart van je bedrijf krijgt, waarop een QR-code. Even scannen met je telefoon en hup, daar staat de baas voor je. En richt een persoonlijk woord tot zijn personeel.

Leuk bedacht, maar persoonlijk? Dat lijkt me toch niet. Nog even en het wordt een robot, die met een stalen stem en dito blik je wat komt vertellen.

Al die zoenen op de nieuwjaarsreceptie hoeven niet meer, gelukkig maar. Maar zo’n ingeblikte baas, nee dat is het toch ook niet helemaal.