Op een zomerse dag waren wij in Rome in de Vaticaanse musea. Zelden zoveel pracht en praal bij elkaar gezien. Het duizelde een beetje na kilometers lange gangen volgestouwd met kunst. Ik was dan ook blij dat er ergens een raam openstond, zodat ik even naar buiten kon kijken. En zo ontstond deze blik op de Sint Pieter.

Zonder het enorme plein er voor, maar alsof ie zomaar tussen de bomen staat.