Als de zon schijnt is het niet zo moeilijk een goed humeur te bewaren. Bij regen wordt het moeilijker.
Er zullen niet veel mensen zijn die het plezierig vinden in de regen te moeten lopen of fietsen.
Echt blij word ik er zeker niet van. En drupt er water in mijn nek, dan gruw ik helemaal.
Misschien moet ik dan maar aan dit plaatje denken. Ben je eenmaal nat, maakt het natuurlijk ook niks meer uit.
Gewoon het beste er van maken.
Sinds een paar maanden ga ik elke maandagmiddag naar het wijkgebouw, voor een uurtje Enerfit. Dat is gym voor mensen van 55 jaar en ouder. Klinkt dat saai? Nou dat is het ABSOLUUT NIET. In tegendeel, het is heel gezellig en ontspannend.
De helft van de les zitten we op een kruk of stoel, de andere helft liggen we op de grond. Er worden dus geen snelle huppeltjes of loopjes gedaan, maar wel een hele rits van oefeningen, die je ook nog eens thuis kan (nee, zou moeten!) doen. Maar denk nou niet dat we een beetje sloom bewegen, want daar houdt Saskia van der Valk niet van. Onder gezellige muziek doen we oefeningen in een tempo aan waar we allemaal toch op een prettige manier van buiten adem raken. Zo worden onze spieren strakker, want zowat elke spier die je in je lijf hebt, wordt aangespannen, gerekt of gestrekt. Maar het helpt ook om je beter te concentreren, te coördineren. En dat is heel belangrijk! Daarbij geeft Saskia regelmatig uitleg, zodat je weet waarom je nou juist iets doet. Want al lijken sommige oefeningen nogal simpel, ze hebben wel degelijk effect.
De maandagmiddag-groep bestaat uit ongeveer 15 dames, allemaal boven de 55, maar sommigen wel meer dan 70plus. Er wordt gelachen, soms wat gepraat en wie wil, bestelt na afloop nog iets aan de bar van het wijkgebouw.
Zelf brengen we een handdoek en een flesje water mee en we dragen gewone, maar makkelijk zittende kleding. Op de locatie zijn matjes, gewichtjes en ander materiaal aanwezig. We doen dit natuurlijk allemaal om in de running te blijven. Maar daarom hoeft zoiets niet vervelend te zijn. Dat Saskia ons echt weet te motiveren, bleek wel toen één van ons laatst riep: “Ik begin het gewoon leuk te vinden!” En zo is het maar net!
Elke eerste maandag van de maand vind je hier een poster van Loesje. Zodat we de week in ieder geval met een (glim)lach kunnen beginnen.
Elke maandag vind je hier een leuke poster. Zodat we de week in ieder geval met een (glim)lach kunnen beginnen.
Bron: Pinterest
Kijk nou, wat een pret. Dit maal geen mensen die dieren achterna zitten, maar geiten die mensen willen vangen. En een lol dat ze hebben:
| Elk jaar koop ik ze weer, trays vol met vlijtige liesjes. Ze doen het prefect in onze achtertuin, waar al vroeg de zon schuil gaat. Een paar bakken aan de muur en op de terrastafel. Natuurlijk moeten ze regelmatig water hebben, want het zijn wel een beetje nathalzen. Maar ze belonen je met een overdaad aan bloemen. |  |
Ik maak er geen geheim van dat het huishouden me als werk niet zo ligt. Ik doe het, want het moet. Maar leuk, neeeee!! Toch lees ik altijd de nieuwsbrief van Getorganizednow van huishoudgoeroe Maria Gracia. Wie weet steek ik er nog eens iets van op, nietwaar?
Vorige week beantwoordde ze de vraag “hoe stofzuig ik goed?” Volgens Maria maak je lange banen over de breedte van de kamer en dan nog een keer, maar in de lengte. Zo weet je zeker dat alles in de kamer gedaan is. Nou, dat had ik ook kunnen bedenken. Alleen, dat werkt natuurlijk in de praktijk niet zo. Al stofzuigend stoot ik telkens op allerlei obstakels, zoals tafels, stoelen, bank, plantenbak, boekenkast. Niks lange banen. Wel horten en stoten en draden, waar de stofzuigerstang in verstrikt raakt. Kortom, een karwei waar ik de lol niet van inzie.
Toch dweilde ik laatst met plezier (dweilen vind ik qua systeem zo’n beetje hetzelfde als stofzuigen). Na zijn verhuizing moest het oude huis van jongste nog even schoongemaakt worden. Alles was leeg, ik was er in mijn eentje. En toen was die kamer zo gepiept. Geen enkel meubelstuk dat in de weg stond, geen draad die over de grond slierde. Het ging van zoef, zoef, zoef en het parket werd zienderogen schoon. Dat was nog eens leuk, ik werd er helemaal vrolijk van 😉 😉 😉
| Schreef ik vorige week nog over mijn tegenzin in het huishouden, betrap ik mezelf er een paar dagen geleden op dat ik zingend de keuken stond schoon te maken. Nou ja, niet alles uitgebreid gesopt en gedaan. Maar ik had gebakken en dat geeft nogal wat rommel. Brood en taarten bakken vind ik heerlijk, vooral het stadium van deeg maken. |
 |
 |
Hoe uit zo’n hoop meel, kwark, gist, boter en eieren dan een mooi deeg ontstaat, dat klein begint maar rijst tot bijna het dubbele.
En dan de geur als het in de oven staat. |
| Vorige week vroeg ik op Stuureenfoto naar wat anderen blij maakt, maw je “favourite things”. Zelf had ik een foto van een boeket rozen er bij gezet, omdat bloemen en met name rozen me altijd blij maken. De een wordt blij van de gedachte dat hij binnenkort zijn wandelschoenen weer aan kan, de ander verheugt zich regelmatig op een lekker kopje cappuccino. |  |
Maar wat maakt me nou nog meer blij? Oh, heel veel. Luchtjes bijvoorbeeld kunnen m’n stemming helemaal doen omdraaien. Ben ik zo nu en dan een beetje down, dan is een geurend stukje zeep voldoende om me blij te maken. Maar ook ’s morgens onder de douche geeft een fijn geurende doucheschuim me een enorme opkikker. Het zijn tenslotte de kleine dingen die het ‘m doen!
Vorige week trok het Zomercarnaval door de straten van Rotterdam en dat bracht me op het idee voor het thema van Stuureenfoto van deze week: optocht.
Het leukst is natuurlijk als je helemaal per ongeluk in een optocht terecht komt. Zoals hier, in Binz (Mecklenburg-Vorpommeren), waar op een zondag grote karren met allemaal vrolijke mannen rondtrokken. Die mannen werden ter ere van Herrentag in het zonnetje gezet. En dat gaat in Duitsland zo als gewoonlijk gepaard met veel gezang, bier en lekker eten.
