Stel, je bent emigrant in Rotterdam. Je (voor)vaderland ligt ergens aan de Middellandse zee, met meer zonuren dan hier. Met overal druivenranken en volop bloemen in felle kleuren. Wat doe je dan. Dan probeer je toch een stukje van daar naar hier te brengen. Dan beplant je het rijtje tegels voor je huis met druiven en andere zuidelijke planten. Zodat het hier toch een beetje op daar lijkt 😉
Gisteravond keek ik met verbazing naar de natuurserie Life over planten. Ongelofelijk om te zien hoe alles in de natuur op zijn plaats valt.
Nog even dus een stukje, waarin een braam griezelig snel groeit:
| Na de tuinen van anderen vind ik wel dat ook onze eigen tuin een beetje aandacht mag krijgen. Een tijd geleden schreef ik al dat we de grote beuk hebben laten kappen, omdat die te hoog werd. In plaats daarvan kwam een pergola met druif, blauwe regen en wilde wingerd. De schutting werd vervangen door betongaas, waar tegen klimop moest groeien. Dat was in het begin natuurlijk nogal kaal en het is nog niet helemaal begroeid, maar het gaat steeds meer een mediterraan plaatsje lijken. Ik ben niet zo van het schoffelen, dus staan her en der wat aangewaaide planten. Soms zullen anderen ze wellicht als onkruid zien, maar de natuur maakt zulke mooie combi’s, die laat ik dus staan. |
|
Nu is zowat elk stukje aarde bedekt, zodat het grote onkruid geen kans meer krijgt. Ik hoef alleen maar regelmatig wat bij te werken en verder is het, als het weer het toelaat, heerlijk genieten.
