Dit jaar was ik vroeg met het maken van de kerstkaarten. Al eind oktober had ik een groot deel van de ruim 90 kaarten klaar. Want hoewel we elk jaar tegen elkaar zeggen dat we volgend jaar maar aan de digitale kaarten gaan, komt dat er niet van. Zo’n persoonlijk kaartje is toch veel leuker? Zeker als het zelf gemaakt is. En het is weliswaar nogal wat werk, maar dat doe ik nou juist zo graag. Dus stempel, knip, plak en kleur ik uren achtereen.
Onze adressenlijst staat natuurlijk netjes in de computer en zou dan ook prima kunnen dienen om etiketten mee te maken. Maar dat is me dit jaar niet gelukt. Ik weet dat het kan. Maar omdat ik het zo weinig doe, moet ik elk jaar weer opnieuw uitzoeken hoe het gaat. En dan is gewoon ouderwets schrijven net zo vlug. Samen met manlief een of twee avonden aan tafel en de klus is geklaard. Inmiddels heeft iedereen onze goede wensen ontvangen, dus kan ik wel een foto tonen van hoe onze kaarten er dit jaar uitzagen.