Verspilling

Vorige week bestelde ik iets via internet. Geen breekbaar artikel, zo’n 30 x 30 centimeter en passend in een doos. Nee, het pakket zou niet door de brievenbus kunnen, dus werd het bezorgd door PostNL.

De doos die voor de deur werd gezet was bedidend groter dan dat 30 x 30 pakket. Maar misschien heeft dat te maken met de standaardmatten die door PostNL gevraagd worden.

Ik maakte de doos open en was verbaasd toen ik zag hoe de ruimte was opgevuld. Met een lap dik en mooi wit papier van minstens 1,5 x 2,5 meter. Dat papier was niet meer te gebruiken, want grondig verkreukeld. Wat een verspilling van materiaal.

Een tijd lang kreeg je als opvulling een soort plastic kussentjes. Maar ja, plastic mag niet meer. Dit nog wel. Het is de gekte van onze maatschappij.

We hebben papier en doos in de papier kliko gegooid en ons geweten gesust met de gedachte dat het weer opnieuw gebruikt zal worden. Maar toch….. echt lekker zit het me niet.

Comfortzone

De zin voor kerst kwam erg laat op gang dit jaar. En altijd weer die kaarten…. We besloten om nou maar eens te stoppen met kerstkaarten te versturen.

Maar ja, dan valt de eerste kaart op de mat en voel je je toch wel een beetje knieperig. En er is al zoveel verloren gegaan dit jaar. Dus, kom op! Toch maar wat kaarten sturen.

Geen tijd om uitgebreid aan het werk te gaan, dus bedacht ik iets simpels. Geen stempels, eenvoudig en niet al te veel kleur, maar een soort van “quilten” met papier. En dan gestileerde kerstbomen daarvan knippen.

Het lag behoorlijk ver van mijn gewone knutselwerk af. Maar al doende begon ik er toch wel zin in te krijgen.

Leo zocht de adressen uit en zo konden vorige week de kaarten dan toch nog weg. Voorzien van een mooie wens en hier en daar en nog wat persoonlijker woord.

Planten

Coppyright: Corrie Beth Makes

Is dit nou geen leuke planten hoekje? Nee, dit zijn niet mijn planten. Dit zijn zelfs geen echte planten, maar gemaakt van papier door Corrie Beth.

Al zoekend op YouTube kwam ik op een filmpje, waarin Corrie haar huis laat zien en vertelt over haar werk en hobby’s.

Het plan om papieren planten te maken ontstond toen er te weinig licht in haar kamer was om dergelijke planten te laten floreren. En dan…. dan maak je ze toch zelf.

De planten zijn zo levensecht, zo “vibrant” dat je er een beetje hebberig van wordt.

Net als iedereen kreeg ook Corrie te maken met de C-epidemie. Niet meer naar buiten kunnen maakte haar niet echt vrolijk. Dus bedacht ze wat vrolijk tegengif. Ze ging broeken maken. Heerlijk comfortabele broeken in vrolijke en kleurige stoffen. Ze lijken me fantastische huisbroeken! Het patroon ervoor is te downloaden.

Neem eens een kijkje op Corrie’s website, bekijk het filmpje en laat je meevoeren in een heerlijke vrolijke wereld vol kleur en positiviteit.

Luxe, luxer…

De generatie van mensen boven de 70, mijn generatie dus, heeft waarschijnlijk nog wel herinneringen aan het wc-papier van vroeger. Grijs, grauw en verre van zacht. Althans dat hing aan de rol op onze wc thuis.

Bij een tante was niet eens een eigen wc. Die was op de overloop en werd gedeeld met meerdere buren. Daar hingen stukjes krantenpapier aan een spijker. Wel geteld één keer ging ik daar plassen.

Hier liggen altijd diverse rollen, want niks erger dan geen wc-papier hebben. Gewoon papier, meerlaags en redelijk zacht.

Maar nu is er The good roll, duurzaam en ecologisch toiletpapier. Keurig thuisbezorgd, verpakt in een kartonnen doos en elke rol omhult met een fraai gekleurd papiertje.

Ach ja, het zal allemaal wel. Maar wij blijven toch maar het papier van die grote discounter gebruiken. Zelf gehaald, in ene moeite door met de andere wekelijkse boodschappen.

Hoeft er niet nog een bezorgdienst in de straat te parkeren.

Loze belofte

Eén maal in de vier weken wordt bij ons het papierafval opgehaald. Daarvoor hebben we allemaal in onze buurt zo’n knalblauwe container. Netjes doen wij daar zoveel mogelijk ons papier in en zetten die op tijd langs de straat. Net als op 9 oktober.

Maar toen bleek dat onze container en die van de buren was blijven staan. Nou ja, vergissen is menselijk. Dus belde Leo met de gemeente en kreeg een vriendelijke meneer aan de lijn. “Oh, wat vervelend. En fijn dat u even belt. We gaan er voor zorgen dat de containers zo snel mogelijk worden geleegd. Zet ze maar zichtbaar in de tuin, dan komt het in orde.” Alles werd ook nog eens per mail bevestigd.

Dus buren op de hoogte gebracht en container in de tuin gezet. Later hebben we de container maar pakklaar bij de heg gezet. En twee weken later staan die er nog net zo bij.

Helaas, een gevalletje van “Loze beloftes”.

Zelfgemaakt

Nog steeds vind ik knutselen geweldig leuk. Ik maak dan ook altijd voor vrienden, vriendinnen en bekenden verjaardagskaarten. En doosjes maken doe ik ook graag. Voor bijna alles in mijn werkkamer heb ik al een doosje heb gemaakt en eens houdt het toch op, nietwaar? Dus heb ik er niet zo veel emplooi voor.
Maar met kerst kan ik even uitgebreid los gaan. Dit jaar maakte ik een soort mini-tasjes met daarin kleine stukjes Rittersport chocola en die deelde ik uit aan wandel- en spelletjes vriendinnen en de familie kreeg er een. Bijna 50 van deze kleine cadeautjes was het eindresultaat.
zelfgemaakt.jpg

Papier

papierAls ik zie hoeveel papier er ons huis binnenkomt… kanten, magazines, reclame… De papierbak is al heel snel vol. Ja, die krant zou misschien wel afgezegd kunnen worden en week- en maandbladen ook. Maar dan wordt het wel erg veel digitaal lezen, ook niet zo best toch…? Soms bewaar ik bladen met mooie platen of goed papier.
Nu nog even de tijd vinden om er aan zo’n project te beginnen…

Haan

Vele jaren stond hij in de hal. Nogal zwak op zijn pootjes en eigenlijk altijd een beetje in de weg. Maar ik had hem met zoveel plezier gemaakt van stukken karton en kranten. En we vonden hem wel erg grappig.

Toch heeft hij de opruimwoede niet overleefd en is hij in de kliko gestopt. Hij paste gewoon niet meer tussen de andere dingen. En ineens vond ik hem ook wel een stofnest worden.

Nou hebben we alleen nog de foto en dit blog. Arme haan 🙁

 11-haan

Zonder papier

We gaan op vakantie en kunnen per internet inchecken. Dat is fijn. Voor de zekerheid toch maar een printje maken. Net zo als van het lijnenplan van het openbaar vervoer ter plaatse.
Zo’n leuk artikeltje over de vakantiebestemming wordt natuurlijk gescand en.. uitgeprint.
De giro is gestopt met het sturen van dagafschriften. Maar voor het zoeken naar een betaling heb ik toch graag een papier in handen. Dus printen we de overzichten elke maand uit.
De nota van het energiebedrijf, vroeger niet meer dan één kant op een A4-tje, is nu vele pagina’s lang en wordt begeleid door folders, kaarten en formulieren. Bij het recept van de apotheek zit een bijsluiter. Wat zeg ik. het is bijna een boekwerk, wel vier A4-tjes dik.
Het pak reclamefolders wordt steeds dikker. Magazines zijn bijna niet te tillen van al het glossy papier.

Ik weet niet zo goed wie het me destijds voorspelde, maar binnen 10 jaar zouden we een papierloos kantoor hebben. Ik zal wel heel erg sceptisch gekeken hebben. En nog steeds geloof ik er niet in. In tegendeel, het lijkt wel of er steeds meer papier verbruikt wordt.