Toen ik klein was, werden de kolen voor onze kolenkachel gebracht door oom Thomas. Dat was een vriend van mijn vader, met een waterstokerij in het Zwaanshals, in het Oude Noorden van Rotterdam. Een kleine winkel, waar het rook naar een mengeling van rookvlees, suiker, petroleum en kaas. Met een uitgesleten granieten vloer en een donkere ruimte. Daar stond de voorraad, de warmwaterketel en lagen de kolen. Althans, dat is hoe ik het me herinner. Door de winkel liep je een trap op en kwam je in een gezellige huiskamer, waar achter een keukentje was, met een grappig kolenfornuis. Er was ook een opkamertje, met ruitjes van waar je zo de winkel in kon kijken. Het huis had ook nog een bedstee, waarin de dochter sliep.
Lang heeft de winkel leeg gestaan, maar sinds enige tijd is het Zwaanshals booming. De winkels worden verbouwd en er komen hippe zaakjes in. Toen ik afgelopen donderdag door de buurt wandelde met de Ganzen, zag ik meteen dat het oude waterstokerijtje nu een leuke slijterij annex restaurant is geworden. Het opkamertje is verdwenen en van het donkere keldertje is een mooie ruimte gemaakt. Misschien gaan we er wel een keer eten….