Tag Archives: opruimen

Sporen

Posted on by

Al wandelend in onze vakantieomgeving viel het me op dat wij mensen zo vaak onze sporen in de natuur achterlaten.

Dieren maken hun sporen ook, natuurlijk. Maar die zijn een heel stuk minder snel te onderscheiden. Daar moet je echt een studie van maken en dan nog….! Ik weet nooit precies welke pootafdrukken behoren bij welk dier. Ik hoor vogels fluiten, geniet er van. Maar welk vogeltje zo vrolijk fluit, kan ik alleen met een app uitvogelen.

Je hoeft echter maar een paar stappen in de natuur te zetten of je vindt wel een papiertje, een plastic dop of nog erger een lege fles of blik.

Kijk nou hier… Daar waren vast een paar gezellige uurtjes doorgebracht. Maar neem je rommel na afloop dan toch mee naar huis.

Nu wordt het een bron van gevaar voor dieren die zich verwonden. En met felle zon is een vonk zo ontstaan en hebben we weer een brand.

Het schijnt dat mensen intelligente wezens zijn, maar soms ben ik daar niet zo zeker van.

De bladeren in je tuin hebben ook een belangrijke medische rol: “Ze zijn letterlijk van levensbelang” | Tuin | hln.be

Posted on by

Deze week las ik over hoe belangrijk het is om in de herfst je tuin niet al te netjes te maken.

Je terras en het tuinpad schoonvegen is geen bezwaar, maar daarna zou je de blaadjes in de aarde moeten vegen of blazen. Daar kunnen ze dan verteren en compost worden.

Nee, dat is niet slecht of vies. Het zorgt voor meer diversiteit in de grond.

Maar dat is het niet alleen, het afgevallen blad vormt zo een laagje dat de grond beschermt, voedsel is voor insecten en wormen en er kunnen ook nog allerlei schimmels in groeien.

En juist die schimmels zijn weer van belang voor het ontwikkelen van nieuwe medicijnen.

De antibiotica van nu werkt niet meer optimaal, omdat veel ziektekiemen er resistent voor zijn geworden. Dus moeten er nieuwe medicijnen worden ontwikkeld en die schimmels kunnen daar voor zorgen. Dus niet te snel en niet te schoon is het devies…!

Karretjes

Posted on by

Sinds enige weken hoeven er geen muntjes meer in de supermarktkarretjes gestopt te worden. Enerzijds wel gemakkelijker, anderzijds wordt het nu wel snel een rommeltje.

Sommigen mensen vinden het helemaal niet meer nodig om hun karretjes netjes terug te brengen. Die laten het zeer a-sociaal gewoon op de parkeerplaats staan. Anderen zetten het nog wel weg, maar letten totaal niet op bij welke winkel ze horen.

Zijn we nou echt zo gemakzuchtig geworden dat we niet meer even terug naar de winkel kunnen lopen? Je kunt toch moeilijk zeggen dat je niet gezien hebt dat ze afwijken.

Nou ja, ergeren helpt niet. Klagen zou kunnen, maar ik weet niet bij wie. Misschien komt er een oplossing, gewoon door maar te bezien hoe het verder zal lopen.

Loslopen

Posted on by

Het gebied langs de pier in Hoek van Holland is natuurlijk niet alleen voor mensen een heerlijk stukje groen. Ook honden kunnen zich daar goed vermaken.

En als je dan los mag van de lijn, lekker hollen en snuffelen. Prima! En een grote boodschap achterlaten, tja dat kan ook gebeuren.

Maar dan ben je als baasje het haasje. Want je moet het wel opruimen.

Nou maar hopen dat hondje-lief niet tussen de stekelstruiken of brandnetels is gaan zitten. Want dan wordt het echt een nare klus om dat op te ruimen 😉

Zoeken

Posted on by

Als ik bezig ben met knutselen, is mijn kamertje binnen no time een enorme chaos. Wie het ziet, schudt zijn hoofd maar ik weet meestal alles terug te vinden.

Zo nu en dan ruim ik op. Er kan meestal wel het een ander in de prullenbak en wat een vaste plaats heeft, krijgt die ook weer. Sommige dingen worden logischer opgeborgen.

Laatst gaf ik een stempeltje , dat ik vaak gebruik om de postzegelcode in te zetten, een andere plek. Zo, nou lag het zo voor het grijpen….

En toen de volgende dag kon ik het niet meer vinden. Dat maakt me kriegelig. Heb ik het dan weggegooid? Nee, dat wilde ik nou juist bewaren. Begin ik nu echt af te takelen? Alles doorgelicht, prullenbak gecontroleerd. Maar nee, weg. Opnieuw zoeken, op de meest onwaarschijnlijke plaatsen. Maar nee, weg.

Drie dagen later… de zon scheen, het licht viel anders. En daar zag ik het zomaar. Vastgeplakt op een perspex plaatje, met aan de andere kant een ander (kerst)stempel. Gewoon, midden in het zicht.

Opgelucht en toch… dat ik toch zo heb lopen zoeken. Terwijl het praktisch onder mijn neus lag.

Sporen

Posted on by

Spoor zoeken, sommigen kunnen dat als de beste. Ik niet, want ik zie geen verschil in een hertehoef of hondenpoot. Ik kan ook geen drollen onderscheiden of determineren.

Maar de sporen van de grootste natuurvervuiler, de mens, die zie ik maar al te veel. Van snoep-papiertjes, blikjes, flesjes tot papieren zakdoekjes of bananenschillen…

Bananenschillen? Ja die ook. Weliswaar afbreekbaar al duurt het lang. Maar dat plastic etiketje blijft zichtbaar en vergaat voorlopig niet. Daarbij is een banaan een exoot in onze natuur, net als sinaasappels.

Ik vind het onbegrijpelijk dat mensen allerlei spullen meesjouwen in hun rugzak. En als de inhoud dan opgegeten is, pletteren ze het afval in de natuur. Je kunt het toch gewoon weer mee terug nemen en thuis in de kliko doen….?

Ontspullen

Posted on by

Hoe gezellig kerst en oud en nieuw ook moge zijn, de meesten van ons vinden het ook wel weer lekker als alles is opgeruimd. Weg boom, weg slingers, gewoon weer alles glad en fris.

En als je dan toch bezig bent, kun je natuurlijk meteen doorgaan met ontspullen. Hup, klerenkast opruimen, weg met die ouwe troep. Het wordt tijd voor nieuwe kleren, frisse kleuren.

Maar wat doet men met de zaken die op de weggooi-stapel komen? In de kliko is niet meer van deze tijd. Het kan en moet dus gerecycled worden. Men vult een plastic vuilniszak en loopt er mee naar de kledingbak. Maar kijk nou eens, dat hadden meer mensen gedaan. Die bak puilt uit. Ach joh, pleurt het er maar naast of bovenop.
Want ook een milieubewust geweten heeft zo zijn grenzen…..!

Inspiratie

Posted on by

Vandaag een blogje over niks. Want inspiratie heb ik even niet. Ik ben druk met van alles, moet nog boodschappen doen en we waren laat vandaag.

Dus nu zomaar even een pennenbakje van ons bureau. Niet een pot, maar een ouwe auto, een Trabantje. Is dit ook een vorm van recycling?

Opruimen…

Posted on by

Het duidelijk dat hier een flinke opruiming heeft plaats gevonden. Alle rommel die niet meer gebruikt werd, maar wel in de weg stond, moest uit de openbare ruimtes van de flat verwijderd worden. En wat hebben mensen dan een zooitje. Maar gelukkig, de grootvuil-ophaaldienst zou het allemaal weghalen.

Iemand had dat roze autootje toch maar even apart gezet. Het was vuil en verkleurd en echt mooi was het niet meer. Maar zou een kind daar op letten? Welnee, die verzint dat het een mooie glanzende rooie race-auto is. Met zo’n stevig brrrmmm geluid. Max V. in de dop kan er heus nog wel wat mee.

Ik hoop het maar!

Want misschien krijgt dat autootje dan nog een tweede leven bij een gelukkig kind, dat er nog vaak mee zal willen spelen.

Onbegonnen werk…

Posted on by

Op weg naar mijn wandelclub loop ik langs deze betonnen kist. Ik ken ze wel, er staan er diverse in de wijk. Het is een rattenval. Sinds het verboden is om ratten met rattengif te bestrijden, plaatst men deze kisten. De ratten die er in terecht komen, worden afgemaakt. Rattengif is niet iets wat zo maar op straat gelegd kan of mag worden.

Dat er zo veel ratten zijn, komt voor een groot deel doordat mensen overal voedsel laten liggen. Tja, een hamburger of een par cakejes wordt soms ook een beetje te veel voor onze toch al wel doorvoede lijven. Laat dat dan toch niet slingeren. Neem het mee naar huis en gooi het in de vuilnisbak.

Maar dat is toch een beetje te veel gevraagd van de mensen. Dus ligt er naast de rattenval een doosje met nog een flink stuk cake er in. Ja, zo blijft het dweilen met de kraan open….!