Zo nu en dan doe ik dingen, waarvan ik zelf niet weet waarom ik ze zo doe. Ik vind mezelf helemaal niet georganiseerd of super netjes. Ben soms een beetje chaotisch en het huishouden behoort niet tot mijn favorieten.
Maar toch…. Laatst hing ik de was op. Nou ja, de paar dingen die ik niet in de droger doe en dus op zolder op een rekje te drogen moeten worden gehangen. En ineens ontdekte ik een autistisch trekje bij mezelf. Want die paar lappen moeten wel allemaal even recht hangen, met dezelfde kleur knijpers aan de lijn komen. Niks slordig ophangen. Heel precies en netjes moet dat. Van wie? Van niemand anders dan van mezelf. Nou ja, dacht ik, elke gek zijn eigen gebrek. Maar gaandeweg ontdekte ik nog wel meer zulke malle gewoontes: alle microvezel lapjes op kleur, in het gelid in een speciaal mandje. Alle vorken, messen, lepels… ja ook keurig op rij in de bestekla. Nou weet ik wel dat het onschuldige gewoontes zijn. Niemand heeft er last van. Maar zouden er meer mensen zijn die dat ook doen?
We hadden het naar ons gevoel goed gepland. Niet in de vakantie, niet tijdens de uitverkoop, niet op woensdagmiddag. Zo lopend door de winkel viel ons de drukte nogal mee, maar bij de kassa kwamen we in een andere wereld. Was dit IKEA of waren we getransponeerd naar Schiphol of de Efteling, op een topdag? Zigzaggend werd de rij geleid, waarna telkens op een scherm het nummer van een vrije kassa verscheen.
Ik stond in ieder geval te prutsen in mijn broekzakken, die niet zo ruim zijn. En ik was niet de enige. Misschien zou een papieren mini tasje een oplossing zijn. Door het museum aangeboden, met een lange band, zodat het schuin over je schouder, om je middel of je nek gedragen kan worden? Er zou zelfs reclame op gedrukt kunnen worden, dus ze betalen zichzelf. Dat zou ik nou handig vinden…!
