Knalgeel

Ergens in de grote brij van FB-berichten kwam ik iets tegen over paardenbloemen. Niet geliefd in de tuin, want onkruid. Maar nuttig, want ze brengen door hun lange wortels lucht in de bodem en verbeteren die bodem met mineralen zoals calcium.

En hun kleur, daar ontkom je niet aan. Als er nog niet veel bloeit, dan zie je de paardenbloem al alom. Hele bermen staan vol te schitteren in de zon of vrolijken een sombere dag op met hun geel.

Ook insecten weten de bloemen te vinden en zoeken er stuifmeel en honing, dat in ruime mate voorhanden is. In Engeland wordt nog vaak wijn van paardenbloemen gemaakt (Dandelion wine), maar ook de bladeren kunnen door mensen gegeten worden.

Dat onkruid is dus helemaal niet zo onnuttig. Het zou dan ook helemaal niet zo gek zijn om die paardenbloemen nog even in de tuin te laten staan. Maar niet te lang, want hun pluisjes verwaaien snel en dan zit straks de hele buurt met paardenbloemen. 😉 😉 😉

Natuur in de stad

Vandaag een klein plantje, dat ik ontdekte bij het oversteken. In een nauw spleetje tussen stoeprand en tegels stond het.

Felgele bloemetjes, frisse blaadjes. Hoe het heet? Ik heb geen idee. Op mijn telefoon staat weliswaar zo’n app om planten te kunnen herkennen, maar daar had ik niet aan gedacht toen ik de foto maakte.

Ik was meer verbaasd om zoveel kracht in zo’n klein plantje. Want ondanks de rare plaats langs de weg, deed het erg zijn best om op te vallen.

Maar misschien wordt het nu wel door iemand herkend. Ik wacht dus maar even af…

Stralend wit

Niet alle bloggers zullen met plezier naar deze plant kijken. Het is dan ook een behoorlijk woekerend onkruid, dat lastig te verwijderen is. Uittrekken is geen optie, want dan komt het twee keer zo snel terug. De bladeren moeten in het voorjaar met een bestrijdingsmiddel bespoten worden.

Gelukkig heb ik deze “pispotjes” (Haagwinde – Convolvulus sepium) niet in mijn tuin. Ik fotografeerde ze toen ik vorige week wandelde in het gebied niet ver van huis. Daar tiert het welig, maar kan het toch niet zo veel kwaad, lijkt het.

Deze bloemen zijn precies op hun mooist en zo helder wit, dat ik ze meteen zou kiezen voor een wasmiddelen reclame.

Doordouwertje

Ik moet altijd een beetje lachen als ik in de tuin bezig ben, zo’n klein plantje zie dat tussen de stenen uit piept. Het heeft geen handjes of voetjes, maar wel een enorme kracht. Want het groeit tussen alles, hoe klein het randje aarde ook is. Het duwt de stenen weg of maakt gaten in het asfalt. Misschien vinden jullie het wel onkruid, dat verdelgd moet worden. Maar ik heb toch wel bewondering voor zo’n doordouwertje.  Blogfotos-D-01

Soms mag ie nog even blijven staan, al krijgt op den duur mijn “netheidsgevoel” toch wel de overhand 😉 😉 😉

Natuur in de stad

Niet altijd hoef je ver te zoeken. Want deze bessen piepten bij onze buren uit de heg. Een plant van de Solanum-familie, waartoe ook aardappel en tomaat behoort. Googelen leerde me dat het waarschijnlijk “Bitterzoet” (Solanum dulcamara) is. Vogels kunnen de bessen eten en zo het zaad verspreiden. Maar mensen moeten het maar niet op het menu zetten. De bessen zijn giftig, al zien ze er wel heel smakelijk uit.

Natuur-in-de-stad-B

Spreuk van de week

Laten we de week beginnen met een spreuk. Grappige gezegden om te (glim)lachen of wijze woorden om te overdenken. Elke maandag vind je er hier een. Ook deze week dus weer:

Wat is onkruid? Een plant waarvan de verdiensten nog niet zijn ontdekt.
Ralph Waldo Emerson