Van kinds af aan ben ik een nachtbraker. ’s Morgens met moeite uit bed te krijgen, maar ’s avonds er niet in. Als alle buren al lang het licht hebben uitgedaan, dan zit ik nog op. Ook Leo ligt dan al een tijd in bed. Maar als ik dan uiteindelijk besluit om te gaan slapen, dan vind ik het maar moeilijk om het geduld op te brengen mijn tanden goed te poetsen en gezicht schoon te maken. Dat is altijd al zo geweest, maar valt me nu pas duidelijker op. Want we hebben sinds kort zo’n tandenborstel met een timer. 4 x 30 seconden om je gebit goed te reinigen en die tijd duurt me te lang. Het is natuurlijk volkomen onzinnig dat ik me druk maak om welgeteld twee minuten, want zou ik 10 minuten eerder naar bed gaan, had ik zelfs nog ruim tijd over. Maar ja, elke avond sta ik te poetsen en denk “zijn die 30 seconden nou nog niet voorbij?” Lig ik dan ik bed, dan val ik niet meteen in slaap, want ik zet nog even de TV aan en kan zo nog heerlijk een kwartiertje of zelfs nog langer kijken. Gek hè? Dat is nou echt voer voor psychologen!