M/V

Op de lagere (=basis) school en op de MULO zat ik op een meisjesschool. Dat vond ik heel normaal, al heb ik later ook weleens mijn twijfels gehad of het nou wel zo gezond was, alleen maar meisjes (of jongens).Uiteindelijk zijn we allemaal mensen en een beetje gemêleerd is wel zo leuk. Maar evenzogoed ben ik toch nog behoorlijk terecht gekomen.

Geen duidelijke trauma’s aan overgehouden.
Wel vond ik het jammer dat we op de MULO allemaal dezelfde richting in werden geduwd, namelijk de alfa-kant. Wiskunde en zo was niets voor meisjeshersens, zei men. En dat is gewoon onzin.
Nu lees ik dat de kwestie weer hoogst actueel is, want jongens en meisjes denken anders, zeggen de deskundigen. Gaan we weer terug naar toen?

Modern times

De opmars van computers is niet meer te stuiten. Moesten wij vroeger met een zware tas vol boeken naar school, de brugpiepers van het Erasmiaans Gymnasium in Rotterdam kregen een I-Pad. Een hele boekenkast past in zo’n apparaat en wegen doet het nauwelijks nog iets.

De leerlingen weten al snel de voordelen op te noemen: Je hoeft niet meer al je aantekeningen te schrijven, want je kunt ze meteen intypen.En dat is beter te lezen dan het eigen handschrift (?).

Leuke bijkomstigheid: er zitten ook spelletjes op. Zouden ze die onder de les mogen spelen?