Wandel door het leven en praat met iedereen.
Dat is een Perzisch spreekwoord en ik realiseer me dat ik het vaak toepas. Heerlijk zomaar een kort praatje met iemand die je helemaal niet kent. Vluchtige ontmoetingen, die een dag zo kunnen opklaren. En waarvan ik hoop dat anderen dat ook zo ondervinden.
Tijdens mijn wandelingen in de buurt kom ik allerlei mensen tegen. Sommigen zeggen uit zichzelf gedag, anderen kijken verrast als ik ze groet. Er zijn natuurlijk ook heel veel lui die boe noch ba zeggen. Veel te druk met hard rennen of fietsen. Of mensen die een groot territorium afbakenen door zowat de hele wegbreedte in te nemen. Maar goed, die knik ik vriendelijk toe of roep ik bozig na of ze wat ruimte willen overlaten.
En als er niets te praten valt, dan is er nog veel te zien. Vogels, planten en natuurlijk koeien 😉